AHİLİK; İSLAM İNANCI, İNSAN AHLAKI, MESLEK, EKONOMİK, KÜLTÜREL, SOSYAL HAYATI KAPSAYACAK BİÇİMDE DÜNYEVİ HAYATINI DÜZENLEMEKTEN GEÇER.

AHİLİĞİN EKONOMİ ANLAYIŞI HEM DÜNYA HEM AHİRET BİRLİKTE DÜŞÜNEN BİR ANLAYIŞ OLUP,

“HİÇ ÖLMEYECEKMİŞ GİBİ BU DÜNYA İÇİN, YARIN ÖLECEKMİŞ GİBİ AHİRET İÇİN ÇALIŞ”

SERVET VE KAZANÇ HİÇ BİR ZAMAN KENDİ BAŞINA BİR ANLAM TAŞIMAZ, ANCAK BUNLAR KENDİNDEN ÜSTÜN BİR GAYENİN GERÇEKLEŞMESİNE VASITA OLDUĞU TAKTİR DE BİR DEĞER İFADE EDERLER.

Para kazanmak amaç haline gelirse,amaç olan ahlaki degerler de araç haline gelir ki, bu son derece ahlaksiz bir dünya görüsüne temel teskil eder.Ahilerin mal ve servet hakkinda düsünceleri,onlarin ekonomik faaliyetlerine de yansimistir.Ahiler,insanlarin kendi emekleri ile geçinmelerini ve kimseye muhtaç olmamalarini isterler.Bu sebeple ahinin emegini degerlendirebilecegi bir isi,özellikle bir sanati olmasi,ahlak kaidesi haline getirilmistir.Ahilik insanlarin çalismalarini, bir isle ugrasmalarini ve kendi emekleri ile geçimlerini ister.Bazi fütüvvetnamelerde issizlik “ Batili “ olarak kabul edilmekte ve akilsizlik sayilmaktadir.

Ahiler çalismayi ibadet saymislardir.Onun için ahiler is yerlerine ibadet yeri gibi deger verirler. Ahinin isyeri hak kapisidir.Bu kapidan hürmetle girilir, saygi ve samimiyetle çalisilir, helalinden kazanilir,helal yerlere ve kararinca harcanir.Ahilikte esas olan helal kazançtir.Ahinin dogru olmasi ve hak ettiginden fazlasini isteme yoluna sapmamasi ahlak kaidesi haline getirilmistir.

Ahilik;hakkina razi olmayarak malina degerinden fazla fiyat isteme,zenginlesme hirsiyla gömülü hazineler pesinde kosma,karanlik ve dolasik kazanç yollarina sapma gibi haram yollarina müsaade etmez.Öte yanda ahilik,kendini ve yakinlarini geçindirecek”insafli” ve “dürüst” bir ticarete karsi degildir.Ama mal biriktirme ve yigma pesinde kosan, haris ve istismarci ticarete karsidir.Kolay kazanç, ahi ahlaki yönünden makbul degildir.

Kazanç, mesakkatli olacak, güç olacak, alın teri ve emek karşılığında elde edilecektir. Sahibini soygun ve vurgun pesinde kosturmayan, dilencilikle yüzünü yere egdirmeyen, ifrattan da tefritten de uzak oldugu için “ vasat ve itidal” ölçüsüne en fazla yaklasan ve o yüzdende en çok övülmeye hak kazanan geçinme tarzlari olarak,ziraat ile sanat kabul edilirdi.

El işçiligi, kararlı ve sebatlı bir kazanç yolu oldugu için ahilerce en hayırlı geçinme yolu olarak benimsenirdi. Bu anlayış ahilerin asiriliklarda uzak dengeli ve uzlasmacı dünya görüşüne de uygundur.

Bugün peştamal kuşanma yerine diploma verilmekte, esnafın ve çalışan kesimlerin sosyal güvenlikleri Devletimizin Sosyal Güvenlik Kurumları aracılığıyla sağlanmaktadır. Esnafın ve çalışanlarının hakları Esnaf ve Sanatkarlar Odaları Birlikleri ve Konfederasyonlarca korunmaktadır. Ahilerin kurduğu esnaf ve sanatkar birliklerinin koyduğu ana ilkeler, daha sonraları bu alanda hazırlanan yasaların ve tüzüklerin temelini oluşturmuş ve oluşturmalıdır. Günümüzde, esnaf ve sanatkarların oluşturduğu kurumlar; Ahiliğin insana değer veren, dayanışmayı özendiren ve adaleti amaçlayan temel ilkelerinden yararlanmakta, insanlığın ortak erdemleri olan sevgi, bilgi, dostluk, adalet ve dayanışma gibi değerlere önem vermektedir.İşte, daima "iyiyi, doğruyu, güzeli" benimsemiş olan Ahilik kurumunun bu yanlarını yeni nesillere aktarmak, öğretmek amacıyla daha önce sadece Kırşehir'de düzenlenen Ahilik Bayramının ülke geneline yayılması ve "Ahilik Kültürü Haftası" adı altında kutlanması amacıyla 1988 Yılında Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından hazırlanan Yönetmelik esas alınarak 18 yıldır bu anlamlı gün kutlanmaktadır.

Sonuç; Tüm bu alıntılar özetle toplandığında; bugün için bir çok alanda önemine değinilen ve gerçekleşmesi “istihdam, eğitim, toplum düzeni” olarak şiddetle arzu edilen  çok sayıda stratejik konular öne çıkmıştır, BU İLKELERDEN BAZILARI;