Tarihi güçlüler yapar fikrinin sapkınları, düzeni bozan fıtratı bozuklar, medyada oldukça etkililer. Medya, gelecek planlarına uygun şekilde tasarlanmış diziler, şarkılar, yarışmalar ve  programlarla çarklarını döndürdükleri en etkili araçlardan biri. İnsanlar, bunları izlerken inandıkları değerlerin o çarkların dişlileri arasında öğütüldüğünden bihaber. Bu fıtratı bozuklar, insanlığın bu şekilde öğütülmesi karşısında mutluluklarını içlerinde tutamayıp zaman zaman alaycı bir tavırla tüm dünyaya haykırırlar, malesef duyanı az olur. Kibir içinde boğuldukları hastalıklı zihniyetleri ve doymak bilmeyen nefisleri, ne kadar zayıf karekterli ve ezik oldukları gerçeğiyle kendilerini yüzleştirmeye engeldir. "Güçlü olanın haklı olduğuna" inanılan bu yapıda en tepede şeytan yer alır. Bu hiyerarşide onun köleleri ise; kendilerinden altta bulunan insanlar arasında, çizilen sınırlar içinde özgür, üstlerinde bulunanların yanında ise köledirler. Yani altakine göre özgür, üstekine göre köle de diyebiliriz. Eziklikleri buradan ileri gelmektedir. Şeytanın ve her şeyin sahibi kim diye sorgulayamaz sadece söylenene itaat edip tüm zalimlikleriyle çalışırlar. İçlerinde bulundukları bu gaflet, hakikati görmelerine engeldir. Her canlı hakikati öğrenir ama eninde ama sonunda, onlarda "kâh yaşarken kâh firavun gibi fiş çekilirken" sıkıntı yok. Güç ve kuvvet, herşeyin tek ve mutlak hâkimi, galibi ve sahibi olan Allahu Azimüşşan'a aittir ve her zaman ne planlanırsa planlansın " Allah ne derse o olur".

Ramazanda, yüzyıllardır geleneksel  hale gelmiş bir şekilde namazı mekruh yapan sebepleri, orucu bozan durumları öğrenmeye çalışıyoruz. Ekranlarımızdan namaz kılmayı gösteren bir bey hiç eksik olmuyor. Arada literatürümüze yeni sorularda eklenmiyor değil. Geçen gün sahur programında izledim. "Eşyalar kaybolduğunda cinler aldı diye İbrahim Ethem dedeye dua okunduğunda, cinlere iftira etmiyor muymuşuz?" Biz nasıl bir toplum olmuşuz; insan hakkı, hayvan hakkı, bitki hakkı, canlı hakkını hallettik şimdi de cinlerin hakkını düşünüyoruz. Yakında "galaksilerin kardeşliği" veya cinlerle "medeniyet buluşması da" düzenleyebiliriz. Elbette alemler arası, gezegenler arasıda birlik beraberlik olsun ama önce insanımız "ADAM" dünyamızda da "ADİL DÜZEN" olsun...

Hz.Muhammed'den (sav) sonra İslam'ın içi boşaltılsın diye neler neler yaşandı. Kerbela, Emeviler, Hasan Sabbah ve Haşhaşiler... Özellikle Türkler'in Anadolu'ya gelişinden bu güne kadar kurulan Türk devletleri içinde en büyük tahrifat Osmanlı döneminde yaşandı. İbrani Şeyhülislam Ebu Suud, bugün gelinen noktanın temellerini kurumlarda "liyakat" sistemini kaldırarak yaptı. İşlerini şansa bırakmayarak, Şeyhulislamlık'ta "babadan oğula geçen bir sistem" kurularak  günümüze kadar kökleşerek "İslamsız islam" projesini hayata geçirdiler. Bu sistemin işleyişi Kanuni Sultan Süleyman'a öz oğlu, gözünün nuru yiğit Şehzade Mehmed'i öldürttü. Kanuni oynanan oyunu anladığında artık çok geçti. Bu nedenle vefatından sonra tabutunun içine Ebu Suud'un fetvalarının konulmasını vasiyet etti. Ebu Suud'dan sonra 5 tane daha mason Şeyhülislamımız oldu.

Türkiye Cumhuriyeti devletimizde ise İlk diyanet işleri bakanımız Yahudi bir din adamı "Lafeth Lapetus" idi. Bize sunulan kimliğiyle Mehmet Rıfat Börekçi. Daha niceleri içimizde bizdenmiş gibi görünüp "İslamsız İslamı" hayata geçirmek için ellerinden geleni yaptılar. Emanuel Karasu önderliğinde, Haim Nahum "İslamsız Türkiye", Tekin Alp adıyla bilinen Mohiz Kohen ise "İslamsız Türk" projesi için çalışarak, siyonizme hizmet ettirecekleri vatan hainlerini devşirip bugünlere taşıdılar. O günlerde İttihat ve Terakkinin ve günümüzdeki uzantılarının, Türkçülüğün, bir çok kurum ve kuruluşun fikir babaları oldular. O kadar başarılı bir şekilde kim olduklarını gizlediler ki "Türkçülük" yaparak Sultan Abdulhamid Han'ımızı tahtan indiren 150 kişinin içinde bir tane bile Türk yoktu. Kurdukları kumpas ve tuzaklarla "İslamsız Kürt projelerini" hayata geçirmek için kardeşi kardeşe kırdırarak Türk-Kürt çatışması oluşturdular. Günümüzde çoğu Türk veya Kürt, bunun birliğimizi bozmak için planlanan bir oyun olduğunu ve bunların gerçekte kim olduklarını bilmez. Sonuçta bozuk fıtrat maya tutmaz, Türk denilmekle de "Türk" olunmaz.

Hülasa bu hesap ve tuzaklarla, günümüze gelinen noktada İslamın yanlış ve eksik anlaşılmasına çok da şaşırmamak lazım. Konuşması gerekenin sustuğu, susması gerekenin konuştuğu, İslamın İslam olmayandan öğrenildiği yüzyıllar... Yüce Rabbimiz İslam'da; Hz. Musa'yla insanın dünyaya bakan yönünü geliştirmesini ve yaşatmasını Tevra'ta, Hz. İsa'yla insanın iç âlemini düzenleyip, ahiret için çalışıp sevgiyle yaşamasını İncil'de, âlemlere rahmet olarak gönderilen peygamberimiz Hz. Muhammed (sav) ile dinini tamamlayarak; insanın hem dünyasını hem de ahiretini düzenlemesini yani "hiç ölmeyecek gibi dünya için yarın ölecekmiş gibi ahiret için çalışmamızı" Kur'an-ı Kerim'de bildirmiş. Kitabı, kainatı ve insanı "oku"mamızı yani hizmet etmemizi istemiştir. Günümüzde müslüman okumuyor ticaretle meşgul, hristiyanlar sevmiyor papazların hırsları ve güç zehirlenmeleri sonucu zalimlikleriyle sevgiyi unutmuş dünyaya kin ve nefret saçıyorlar. Nefret; yahudilerde, siyonistlerle tavan yaptı. Sadece insanlara değil tabiata da savaş açmış, öldürüyor. Din doğru anlaşılmış mı?

Önce İslam doğru anlaşılmalı ki, doğru yaşanılsın ve fıtratına uygun "insan" olunsun. "İslam güzel ahlaktır". Günümüzde, müslümanlara sadece namazını kıl, orucunu tut, zekatını ver birde hacca git denilerek bu ibadetlerin amacının içi boşaltılamaz. Bu ibadetlerden beklenen murad nedir?  Nasıl yaşamamız ve "adam" olmamız için neler yapmamız gerektiği hususu anlatılmalıdır. İsrailiyatta yer alan İslam karşıtı "Beni sokmayan yılan bin yıl yaşasın mantığıyla hareket eden" bir zihniyet İslamın içine yerleştirildi. Böylelikle "güzel âhlak ve irfan" İslam dışına atılmak istenmiştir. İslamı yaşadığını düşünüp kandırılan "kendisi için yaşayan ahireti  için ibadet biriktiren" geniş bir müslüman kitlesi var. Hem dünya hem ahiret sadetine sahip olunacağı fikri "nefsede" cazip geliyor tabi ama "Al gülüm ver gülüm" hesabına, bildiğim kadarıyla "ticaret" denir, "ibadet" değil. Cennette o kadar ucuz değil. Hak'ka hizmet ederek halka hizmet gerektirir. Yaradan'ın rızasını yaradılana ve yaşama hizmet etmekte aramak gerekir. Aksi halde sonunda "müflis" çıkılabilir.

İslam medeniyeti, insanın kendi tekamülü için gayret göstermesinin yanı sıra, yaşadığı çevreyide mamur etmek için Hakka hizmet etmek ve Tevhid temelinde yükselir. Farklı meziyetlere sahip müslümanlar, bu zenginlikleri birbirlerine üstünlük olarak görmeden, birlik ve beraberlik içinde sadece kendileri için değil tüm canlılar için Hakka hizmet ederek halka hizmet edip, bu medeniyeti yaşatmak ve taşımakla mükelleftirler. Bu bütünde Türklerin kahramanlıkları cibilli olduğu için "Tevhid Sancağı'nın" mihmandarı olarak şereflendirilmişlerdir. Tüm müslümanlar bu sancak altında her türlü belaya göğüs gerip ilim, bilim, irfan, sanat, felsefe, dostluk, saygı, sevgi ve daha nice güzellikleri, gönülleri fethederek taşıyıp, tüm canlılara ve yaşama katkı sağlamak " Sefer bizim zafer Allah'ındır" diyerek Yüce Rabbimiz'in  lütfuyla Tevhid Sancağını geleceğe taşımakla yükümlüdür.

Yezid'in zulmünü değil; eşitlik, kardeşlik ve adalet ülküleri içinde yaşamak istediklerini söyleyerek Hz. Hüseyin'i halife olması için davet eden Kufe'lilerin kalleşliği ve dönekliği sonucu Hz. Muhammedin(sav) sevgili torunu ve bizlere emanet ettiği Hz. Hüseyin, ehli beytimiz ve yanındakilerin zulüm yapılarak şehit edildikleri Kerbela'nın acısı hep içimizde. Barındırdığı birçok ibretlik olayın yanısıra Hz. Hüseyin'in bize miras bıraktığı örnekliği hiç bir zaman unutulmamalıdır. Hz.Hüseyin, Kufe'ye giderken yolda Arap Şair Ferezdak ile karşılaşır ve Kufe’deki durumu sorar.  Ferezdak, "Halkın kalbi seninle, kılıçları ise Beni Emeviler iledir; kaza ise gökten iner ve Allah dilediğini işler." der. Hz. Hüseyin, "Sefer bizim zafer Allah'ındır" diyerek bir an bile tereddüt etmeden yoluna devam etti çünkü sonuç her ne olursa olsun önemli olan Yüce Rabbimizin rızası idi. Malesef günümüzde Kerbela olayı,  yas günü olarak değil, aç ve susuz, kılıç darbeleriyle şehit edilen ehli beyte saygısız bir şekilde, musevilikte "Büyük kefaret günü" manasına gelen aşure yapılarak kutlanıyor. İslam düşmanı zalimine itaat edip, İslama karşı kılıç sallayan bunu yapabilir ama ecdadına saygılı hiçbir müslüman bunu yapamaz!

Gönlünüz de kılıcınız da Hâk ile olsun... "AŞK OLSUN..."

"Zamane Müslümanı"nın dini;

"Kuantik İslam"...

 Hem kâfir hem Müslüman! İsmail Hakkı AYDIN

Ya Rab! Bu Müslümanlara Kur'an'ı anlamayı, yaşamayı ve "insan" olmayı lütfet! İsmail Hakkı AYDIN

Türk milletinin kahramanlığı cibillidir. İsmail Hakkı AYDIN