Ayaklar baş,  beceriksiz, vizyonu, misyonu olmayan kişilerin has bel kader  yetkili bir makama gelmesi yahut getirilmesi,  ehliyet ve liyakat sahip olan kişileri yönetmesi ve emir vermesine bizim köyde tepki olarak  kullanılan bir sözdür, Türkiye’ de maalesef zaman zaman ayaklar baş oluyor bedelini de devlet ve bu halk ödüyor.

Stratejik konumu, genç nüfusu, yer altı zenginlikleri, dört mevsimin bir anda yaşanması gibi dünyada hiçbir ülkenin sahip olmadığı bir özellik ve güzelliğe sahip ülkemizin yıllarca iki yakasının bir araya gelememesinin nedeni de zaman zaman ayakların baş olmasındandır.

Bu gün Türkiye’nin silkinip ayağa kalkması, tefecinin eline düşmüş tüccar konumundan çıkması iki yakasının bir araya gelmesi, dünyada söz sahibi olup, ülkelerin kaderini belirleyecek karar mekanizmalarında yer alması ancak bilgi sahibi ehil kişilerin baş olan ayakları idarelerden uzaklaştırmakla mümkün olabilecektir.

Ülkeyi yönetenler atadıkları bürokratlarda sadakati değil de liyakati ön plana çıkartırsa ayakların baş olması çok da mümkün değildir. Ama maalesef bazen buna dikkat edilmiyor.

Seçim sathına girildiği günümüzde kaleme aldığım konulara kısa bir süre ara verip birazda politikayla ilgileneyim dedim, önce kurucuları içinde yer alıp üç dönem başkanlık divanın da görevyaptığım Ak Partiden başladım ve yayınlanan iki yazımda İzmir teşkilatlarında ayakken baş yapılanların rüzgârına kapılarak kendini kuru fasulye gibi nimetten sayan aday adayı olan bazılarını eleştirmiştim, vay vay sen misin eleştiren…

Eleştirileri filan takmıyorum çünkü Ak Parti siyasette kaliteyi artırıp ülkenin çıtasını yükselttiyse devlet, kurum ve kuruluşlarında ayakken baş yapılanları temizlediği içindir.

Temizlik isteniyorsa önce evimizin önünü temizleyeceğiz. Refah düzeyini yükseltmek, zenginlik istiyorsak çalışacak, politika yapmak isteniyorsa ikballer için değil, devlet ve millet için yapılacak. Bunu yapmak içinde ehliyet, liyakat sahibi ve dürüst olunacak. İpini koparan, konumuna ve durumuna bakmadan aday adayı olup reklam peşinde olanlara meydan bırakılmamalıdır. Eskiden sosyal medya diye bir şey yoktu ve dansözleri televizyonlarda izlerdik. Günümüzde ise hava peşinde olan siyaset cambazlarını sosyal medyadan rahatlıkla izleyebiliyoruz. Köy muhtarlığına aday olacakların dahi bir kriteri vardır. Kartvizitlerinde, 20’inci dönem A Parti milletvekili aday adayı B partinin ilçe belediye başkan adayı havasını bırakacaksın arkadaş!

Vitrine çıkanların kimi kamyon şoförü bile olamazken reklamına bakınca pilot olmuş, kimi kasap bile olamazken, operatör doktor cerrah olmuş, vesaire, vesaire…Mahalle muhtarlığını yapamayacak kişiler parti amblemi önünde hava atıp caka satıyor. Bu tipler iktidar olan bir partiden aday olmayı hak görüyorlarsa ben de yaşadığım kent ve ülkemin geleceği açısından bu tipleri eleştirmeyi hak görüyorum. Bu sadece Ak Parti için değil bütün partiler için geçerlidir. Bir ülkede refah düzeyinin artması, istikrarın sağlanmasını istiyorsak bunun yolu siyasetin kalitesinin artmasından geçer. Siyasetin kalitesini de ehliyet ve liyakat sahibi insanların göreve getirilmesiyle mümkündür.

Ak Partinin, Egeli Belediye başkanlığı deneyimi olan ve ekonomiden sorumlu bir bakanı İzmir Büyükşehir Belediye Başkanlığına uygun görmesi İzmir’de puanı artırabilir. İlçelerde de aynı hassasiyeti gösterir reklam ve havalara bakmaz, ehliyet sahibi adaylarla yola çıkar, yerel meclislere  iş takipçisi ne yediği belirsizlere yer verilmez ise, dört dörtlük bir ekiple takım oyunu oynarsa maçı da alır.

Genel Merkez, ahbap dost ilişkileri, hemşericilik, bölgecilik lobileriyle oluşturulan, kamuoyu baskılarıyla ön saflara çıkartılan bazı belediye başkan ve vekalet verdiğimiz adımıza ülke yönetiminde görevlendirdiğimiz bazı vekillerin talep ve tavsiyelerini dikkate almamalıdır.

Ak Partinin ülke genelinde iktidar olup, İzmir’de muhalefet yani ikinci kümede olmasının nedeni il ve ilçe teşkilatlarına ahbap dost ilişkileriyle, hemşeri ağırlıklı kadroların oluşturulmasındandır. İzmir, Ak Partinin her seçimde birinci olduğu illerden göç alan bir Anadolu kenti iken, tepki partiye değil, il ve ilçelere ithal teşkilat mensuplarının doldurulmasıdır. Halk bir bakıyor dün CHP’nin afişlerini asan, zamanında CHP’li belediye başkanlarının çantasını taşıyan dahası aynı partinin bir vekilini Büyükşehir Belediye Başkanı olması için bir yerlerini yırtıp reklamını yapan kişilerin bu parti teşkilatında karar mekanizmasında yer almasından…

İzmir’de 200 bin esnaf ve sanatkarın yarınları olan BESAŞ adlı şirketin hisse alım satımlarıyla içini boşaltarak iflasına sebep olan ve yargılanan kişilere bu teşkilatların sahip çıkması, HDP’nin programlarında hemşericilik adına ön saflarda görünen kişilerin Ak Parti teşkilat ve saflarında yer alması, Belediye meclis üyeliklerine seçtirilmeleri, her fırsatta elinde yara bandı alıp  sallayarak  AK Partinin açtığı yaraları bu bantlarla kapatın sloganıyla nam yapan bazı otorite geçinenlerin partinin üst düzeylerine getirilmesi gibi benzeri onlarca  örnek İzmir için önemli bir faktördür…