KOBİ: Bir veya birden fazla girişimcinin bilgi deneyim ve cesaretini ortaya koyarak oluşturduğu işletmelerdir. Genelde sanayi sitelerinde veya şehir içlerinde yerleşik doğar, zamanla büyüyerek sanayi bölgelerinde genişlemiş boyut kazanır.

Sorunların temelinde; yeteri ölçüde bilgi sahibi olmama, nitelikli eleman sıkıntısı, sınırlı “finansman ve eğitim” konuları yatmaktadır.

Genelde aile işletmeleri olup, çevresinden aldığı elemanları eğitmek sureti ile işgücü ihtiyacını karşılamakta devamlı olarak eleman sirkülasyonu oluşmaktadır.

İşte burada Mesleki Teknik Eğitim Okulları stratejik önem taşımaktadır. İŞ Dünyasının istenilen niteliklerde eleman bulunmamasıdır. Adeta KOBİ’ler devrimizin “Ahisi” konumunda olup, istihdamın hamilidir. Süreç içerisinde tecrübeli elemanların yetişmesine vesile olmaktadır.

Eğitim; “Yaşam boyu Eğitim” sloganı ile hayatın, okulların, İş Dünyasının her alan ve kademesinde başta Mesleki Eğitim olmak üzere; Verimlilik, katma değer kazandırıcı Teknik, Ekonomik, Sosyal ve Ahlaki değerlere yönelik Eğitim şart haline gelmiştir.

İşte bu stratejik eylemin birinci alanı “Endüstri Meslek Lisesi” 2 inci aşaması da KOBİ’lerdir. Okullar ise iş ve pratik deneyimi sınırlı olan mezunlarına zaman zaman iş bulmakta sıkıntı çekmektedir. İçine girdiğimiz bu yıllarda ;

Endüstri meslek liseleri ve mezunlarının oranı artar hale gelmiştir. Başta; İstihdam büroları ve İŞ-KUR’ un desteklediği kurslar,  AB projeleri ile yapılan istihdam kazandırıcı Meslek Eğitim kursları, Sanayi /okul işbirliği ile sanayide organize edilen kurslar,

Meslek eğitim amaçlı; vakıf, dernek, belediye gibi bir çok sivil toplum kuruluşlarının açtığı kurslar ile bir ölçüde nitelikli eleman açığı kapatılmaktadır.

Başta Endüstri meslek liselerinin her geçen gün artan misyonu, sivil toplum kuruluşları, işbirliği ile gerçekleştirilen kurslar ile istihdamın yolu açılmaya başlanmıştır.

Meslekî ve Teknik eğitim Türk ekonomisi için hayati önem taşımaktadır. Toplumun ve iş gücünün eğitim düzeyi sosyo-ekonomik gelişmenin en önemli itici gücünü, verimlilik artışının en önemli unsurunu oluşturmaktadır. 1986 tarihli 3308 sayılı Meslekî Eğitim Kanunu meslekî ve teknik eğitimdeki önemli dönüm noktalarından biridir. Bu Kanun ile meslekî ve teknik okul ve kurumları, işletmeler ile iş birliğine dayalı olarak yeniden yapılandırılmıştır.

Meslekî ve teknik eğitimin temel amaçları; gençleri hayata ve bir üst öğrenime hazırlamak, sektöre nitelikli iş gücü yetiştirmek ve istihdamdaki iş gücünün bilgi, beceri ve yetkinliklerini arttırmaktır.

Bugün iş dünyasının “nitelikli eleman” arayışı, toplum çoğunluğunun iş arayışı (işsizlik) ikileminin çözümü eğitimli, nitelikli eleman yetiştirilmesi ile mümkün olabileceği gerçeği; işçi ve meslek kuruluşlarınca, eğitim dünyasınca önemle hesaba katılmalıdır.

İş piyasasının ihtiyaçları doğrultusunda meslekî ve teknik eğitim verilmesi, eğitim-istihdam ilişkisinin güçlendirilmesi, aktif işgücü piyasası politikalarının etkin olarak uygulanması ve mesleksizlik sorununun çözülerek iş gücünün istihdam edilebilirliğinin arttırılması ülkelerin öncelikli konuları arasında yer almaktadır.