- Nasıl oralar; Havan değişti mi?

-Hüznüm içimdeymiş; nereye gitsem benimle olduğunu anladım; bakış açım derinleştikçe dünyanın neşesini görmez oldum.

Düsseldorf yakınında Essen tren garının tanında oteldeyim. Birden Mısır ölüler kitabının transfer / kayıkçı bölümünü anımsadım; ha makineye jeton, ha ölenin gözlerine para koymuşsun; birini vagon diğerini kayıkçı götürüyor.

*

Dışarı çıktığımda her yerde evsizlerle karşılaşıyorum.

Göçmenler tamam da sokağa düşmüş Alman erkeklerini görmem şok edici;gençliğinde yakışıklı, zinde olup sokaklarda düşmelerine; ayrımcılığın kadılar lehine yükseltilmesiyle boşanmalarda erkeği ipliksiz kaldığına açıklama getiriyor konuyu inceleyenler.

Doğuda kadına zulüm yaygınken, batı da tersi mi oluyor, diye düşünmeden edemedim; “her şey zıttını doğurur”; değişi mi yaşanıyor?

*

Göçmenler giysilerinden tanınıyor. Ama Avrupalılar yardım isterken nezaket şırıngasını sivrisinek hassasiyetiyle vicdanımıza saplıyor:

-“Özür dilerim, bu miktar uygun mu ?” diyesi geliyor insanın.

*

Köln, tam bir Avrupa kenti: Ren nehri kıyısı Marmaris, Bodrum  kıyısı gibi oteller ve kafilerle dolu. Akşamları uygun havalarda, bütün kıyı cafe müşterilerinin seyir mekânı oluyor; deniz ve ufuk olmasa da isviçre’den çıkan Ren nehri, ortaçağ tarihini taşıyor sanki; akışı belli belirsiz; fakat kendinden emin.

*

Akşam sakin yerlerden zaman zaman kendinden emin yalnız veya iki kişi olarak yürüyen bakımlı kızları gördüm; başka yerlerde  tedirgin olurlardı; ki burada zenginliğe atıf gibi; zenginlik orta sınıf için  yaygın, yatıştırıcı.

Dünyayı otomobillerine sokan Alman teknolojisi, tüm yolları parlak, güçlü arabalarıyla doldururken; eteklerinden yukarıya yükselen göçmenlerden korunması çok zor; tıpkı lüks arabaların asfalttan almaktan kaçınamatacağı zift kiri gibi; çünkü yer çekimi onlar için de  halâ var.

Belki “işlevsiz” göçmenleri göçtüklerinde otomobilleri için biyo dizeli yaparlar mı diyesi geliyor insanın; öyle ya; “her şey üretim ve pazar için” buralarda.

*

Yaşlılar ise sormayın !?

Onlar onca yıl yaşamışlar; ama “entübi” vaziyette sokaklarda dolaşmaya  devam ediyor. Enkarne oldukları müreffeh medeniyetin fırsatını daha uzun süre kullanmak  için Azrail ile pazarlık etmiş  gibiler.

İleri yaşlarına rağmen, yaşama istekleri ilginç!? Tıpkı apronda terk edecekleri yer için konut kredisi ödemek gibi.

*

Gençlerin  bir kısmı henüz 16 yaşında ailelerinin, “hayatını sen kazan artık!“ çukuruna düşmüş; ne yapacağını bilmez halde; büyüdükçe her şeye kinleniyorlar.

Bir kısmı, günde bir çok öğünle cafelerde, büyük meydan ve binaların geniş merdiven basamaklarında, kaldırımlarda semirmekte; diğer kısmı ise sanırım medeniyeti taşımakta.

*

Köln için kuruluş yıllarını sordum; “1800 yıllık şehir,”  diyorlar. O kadar var mı!? demeden; “Roma bu diyarlardaki savaşlarla kendini kanıtladı;” dedi bir genç. Yani Roma dan biraz genç .

*

Ulaşım çok önemseniyor; “akan suyun şifası olurmuş”; bedenimizdeki kan damarlarımızda akışkan ve rahat dolaşması nasıl bizi sağlıklı yapıyorsa; ülkede insan, eşya sirkülasyonu öyle.

Kalbimize diğer organlarımız için  en uygunu, akışkan, akarak temizlenen kan değil mi!?

 Bu yüzden  buralarda sirkülasyon teşvik ediliyor.

Tren raylarının çokluğu insan vücudundaki kan damarlarını hatırlatıyor. Trenlerde zenginler için bölümler var. Uzun mesafede konfor, iktisat ve kârlılık gözetilmiş. Çok olumlu; sınıflı fakat “uçurmuşuz” toplum modeli.

*

Almanların ve  Avrupalıların  kökleri Godlardan geliyor; alt katta pagan daha altta Şaman kültür zemini var.

Dün Köln’de bilinen en  büyük kiliseyi görmeye gittim. Adı Dom muş; “arınma”kökünden geliyor, olmalı.

Aman Allah’ım ne ihtişam maskeli israf !! Her noktası gnostik sembollerle dolu. Bölgede ikonlar çok yaygın; “işe yaramaz” olmaları diplerindeki cafelerde  oturan umursamaz insanların tavırlarından anlaşılıyor.

Eski prenslerin halkı katıksız iğfal ettiği harcamaları bu ve benzeri şatolarında görülüyor. Şimdi turistlik mekânlar olmuş. Onlar da gelene hacı, gelişine hac diyor.

*

Coğrafya dağlardan mahrum.

Fakat İsviçre istisna!

Oranın sahipleri aynı zamanda  Avrupa’daki her devletin merkez bankalarının sahipleri.

Ülkelerinde, fabrika yönetim yeri gibi Avrupa’nın ortasında yükselmiş Alpler’in eteklerinden para ve imalat sistemlerini izliyorlar. “Orada işsizlik maaşı beşbin Euro“ dediler; inanamadım!.

*

Şehirlerdeki sokaklar insanları yutacak kadar geniş; belki bu yüzden akşamları zombi kenti gibi bomboş oluyor.  Akşam tenha sokaklarda yürürken irkiliyor insan.

*

Yani dünyanın her yeri, ruh hali açısından vaziyet aynı; bir kısmında potansiyel, bir kısmında “ateşlenmiş” kaos sancısı var.

*

Reenkarnasyon ve Karma zincirini her yerde “Hak ediş“ yasasının ortaya çıkışıyla görmek mümkün.

Kiminin önceki hayatındaki iyilikleri, kiminin yitikleri görece daha refah olan bu ülkelere “kapağı atmalarını” sağlamış; fakat insanların çoğu  konunun bu kısmını düşünmüyor.

Ülkelerinden sayısız sebeplerle savrulanlar, denizlerde can veren, kamplarda kafeslenen, kapağı Avrupa’ya atıp,  kimliklerini, umutlarını ocakta bıraktıkları tencere bırakanlar…

*

Devlet yönetimi, kamusal işleyiş; geleceğin otonom yapay zeka yönetimlerinin eşiğinde sanki.

Buyrukçuluk yerine standartlaşmış aklın otomasyonu plânlanıyor.

Yakında  2030 yılından sonra, akıllı makineler sokaklarda görülecek. Kuzey batı Suudi, İsrail sınırındaki yer altı dijital kentinden tüm dünyayı yönetecek otonom robotların yaygın transferler yapacak.

Devlet  yönetimi, kamusal işleyiş; geleceğin otonom yapay zeka yönetimlerinin eşliğinde.

*

Bizim ülkemiz ise “çırpınırdı Karadeniz bakıp Türkün bayrağına” yı geçmiş gibi...

Vicdani Adalet sisteminin öcü olmadığını, öcü propagandasının tuzak olduğunu; “Önce insan, sonra devletin“. insanlığın organizasyonları için ŞİFA olduğunu inanıp yaşatmamız gerek.

Sonuç olarak; tüm acılar envanteriyle dünyamıza baktığımızda; İnsanlığın düşlerimiz için yeterli evrime ulaşamadığı anlaşılıyor.

Tekâmül için hızlı evrim,  Ya Rab! diyelim mi?