Çoğu yazı başlığımın dönüp dolaştığı ortak bir sonuç var; bunca soruna ve şikayete rağmen ülkede alternatifi olmayan ve gönüllere dokunmayı bilen tek lider Cumhurbaşkanı Erdoğan…

Yoksuların, yaşlıların, engellinin, emeklinin, hastaların, muhafazakarların, Kürtlerin, Ortadoğu’nun çözümden ve güvenden yana ortak dili oldu Erdoğan… Zaten bu sebepten sevildi…Cesurdu, doğaldı, sokaktandı…Taaa ki deniz yosun tutana ve her geçen gün o yosunlar artana kadar!!! Denizin kıyısı, taşları, zemini yosunlarla kaplanınca kimseler o denize yanaşamadı, mis gibi güven kokusunu içine çekemedi, şifa niyetine huzurla eline yüzüne süremedi denizi…

Sonra gel zaman git zaman kıyı şeridine betondan duvarlar çekti, koca koca otobanlar yaptı, devasa kayalar döktü yosunlar gönülleri denizden iyice uzaklaştırmak adına…Sonra mı? Sonrası malum! Denizin tüm şifasını, bereketini, huzurunu, mutlu günlerini herkes unuttu gitti…Halbuki suçlu ne denizdi ne de denize gönlünü kapatanlar! Tek suçlu denizi yosunla kapatıp hayattan, gönüllerden, tebessümlerden koparanlardı…

Yaklaşık üç yıl önce bir karar aldım “bir daha çoklu yorumcuların katıldığı programlara katılmayacağım” diye…
O dönem bu kararım için beni eleştiren ve yanlış yapıyorsun diyen dostlarım sonrasında “iyi ki yıllar öncesinden ekranların ve 7/24 ekran ekran gezip temcit pilavı ısıtanların şimdiki halini gördün de elini eteğini çekip yollara ve yazılara kendini vermişsin” dediler… Allah yüreğimizle, vicdanımızla, merhametimizle, gönül gözümüzle yürümeyi her daim bizlere nasip etsin…

Az sonra konuya dönmek üzere buraya bir noktalı virgül koymak istiyorum…
Akıllara zarar yıllarını yaşayan dünya ve ülkemiz uyandığı her yeni günle soğuk duşlar almaya devam ediyor…Benim gibi sakin ötesi insanlar bile “yok artık” diyorsa ciddi sorunlar var demektir dünya gidişatında…
“İnsanların sabır zembereği kırıldı, paranız-malınız-mülkünüz-makamınız kimselerin umurunda değil artık..” Cümlelerim ve daha nicesine sıklıkla yazılarımda yer veriyorum fakat son günlerde yaşanan beyin dumurunu vallahi de billahi de hiç birimiz hak etmiyoruz!!!

“Sedat Peker’i kastediyor” diyorsunuz şimdi evet tam da o isimden bahsediyorum…Hayat felsefemin sokağından bile geçmeyecek kadar bana uzak bir isim olan Peker kendince bir şeyler saçmalıyor bizde işimiz gereği izliyoruz…Ne diyor dan ziyade neden diyor kısmındayım ben!

Velhasılı kelam her zaman devletimin içte ve dışta güçlü itibarının tarafında olan biri olarak Peker’in konuşmalarındaki pirenin altına gizlenen develeri zamanla bekleyelim de görelim.. Devletin gerekli makamları tarafından uluslararası çapta ne yapılması gerekiyorsa yapılır elbet…

Gelelim yazımın başında bıraktığım noktalı virgülün arkasını doldurmaya… Sedat Peker isimli bir şahıs çıkmış Türkiye tarihi boyunca ağıza alınmamış suçlamaları aleni konuşuyor!
Bir kesim medya-basın “yaşa varol” nidalarında diğer bir kesim de “sudan çıkmış balık” modunda debeleniyor….Peker günlerdir konuşuyor fakat elmanın içindeki kurtları bir kenara bırakıp sonrasındaki köşe yazarı, programcı, yaza, haberci bir Allah’ın kulu çıkıp elini masaya vuran tarzda cümleler zikrederek bu adamı susturamıyor! Ya da vatandaşın “kapatın şu meczubu yine saçmalıyor izlemeyin” demesini sağlayamıyor…NEDEN????

Çünkü sektör oturduğu dallarını kesmelere doyamadı, inandırıcılığını yitirdi, duruşunu kaybetti…
Milyon dolarlık yalılarda, katlarda, araçlarda, yatlarda yaşayan ve çocuklarını lüks yaşamlarda büyüten köşe yazarı, haberci, medya temsilcisi olur mu? OL-MAAAZZZZ!!! Okunur mu? OKUNMAAAZZZ! İnandırıcı bulunur mu? BULUNMAAAZZZ!!! Sevilir mi? SEVİLMEEEEZZ! Günceli takip edip sokağın nabzını iyi yakalayarak kendini geliştirebilir mi? GELİŞTİREMEZZZ!!

Vatandaşın gözünde bu kadar önyargıya sahipken gökten zembille inse kimseler itibar etmez! İşte tam da sorunumuz bu!
Bizim gibiler sayısız şehre gidip gençlerle ve kadınlarla buluşurken “aman ha bakın ülkemiz bir cennet ve Ortadoğu insanının kıblegâhı konumunda…Sayısız insan tanıyorum Türkiye Cumhuriyeti Vatandaşı olmak isteyen…Yurtiçi ve yurtdışı oyunların farkına varalım, ülkemize sımsıkı tutunalım, her nimetine şükredelim…Kürt’üm demek yasaktı, açlıktan ölen insanlar vardı, parası olmadığı İçin hastanede rehin tutulanlar vardı, hastaneye alınmayıp ölenler vardı, yakılıp yıkılan köyler vardı…”derken yalılardan yazanlar gerçek hayattan ve vatandaşın gönlünden koptu gitti…Ve bu kopmalara rağmen aynı isimler etrafında dönüp dolaşan programlara devam eden ekranlarda büyük oranda izleyici ve prestij kaybetti…Böylelikle ne oldu peki?

Uçuk kaçık insanların ekranlara ihtiyaç duymadan kendi sosyal medya sayfalarından yaptığı saçmalıklar karşısında vatandaşın antikoru olması gereken kelamına ve kalemine itibar edilen isimler neredeyse kalmadı…
Evet “Dünya Vizyonuyla Yeni Türkiye” yolunda ilerlerken ve içte ve dışta bunca büyük sorunla boğuşurken çoğu sorunlu başlıkta olduğu gibi sahadan ve vatandaştan kopmuş, inandırıcılığını, üretkenliğini, mütevaziliğini yitirmiş basın ve medyaya da formatlar gerekiyor…Hele ki Türkiye hayal dahi edilemeyecek bir çıtayı yakalamışken içeride ve dışarıda güçlü seslere ve yüzlere ihtiyaç var…