Ağalar İDRİSOLU

Zulfugar Abbasov: "Eğer millet, millet hiçbir fikri, felsefi ve etik tiyatrosu yoksa, o milletin ve insanların gelişimi asla mükemmel olamaz"

2019 yılı, Rusya Federasyonu'nda Tiyatronun Yılı ilan edildi. Bunu duyduğumda Rus sanat işçileri için iyi bir kıskançlık duyuyordum. Tiyatro dünyasında zaten kendine ait bir kelimesi ve yeri olan Rus tiyatro sanatının, oyuncu ve yönetmenin sanatını çok takdir ettiğini, bu kararname için çok daha fazlasını yapacağını düşündüm ... Yine, dünya tiyatroları arasında hoşçakal diyecekler. Moskova Devlet Tiyatrosu Sanat Enstitüsü'nde yönetmenlik eğitimi almak için hikayenin benim için gelmesinden memnunum.

Film yapımcıları, sıkı çalışmaları ve ülkemizde onlara karşı olan garip tavrı hakkında ne kadar süredir yazmayı planlıyorum, ancak bu fikrim işimden dolayı hala gerçekleşemiyor. Uzun yıllar boyunca Azerbaycan tiyatrosu, sinemaları için vazgeçilmez çalışmalar yapan ulusumuzun büyük ve paha biçilmez bir manevi hazinesidir ve isimlerini sonsuza dek halkımızın kültürüne yazar, hatta birçoğu kendi okulunu yaratır. Fakat maalesef, bu serveti, yani birçoğunun sağlıklarında bile olduğunu unuttuk. Pek çoğuna şiddetle karşıyız. Bugün tiyatromuzun sinemamız için harika şeyler yapabileceği bir kısmı var, ancak bu sanatkarlar unutuldu ve unutuldu. Onlara karşı büyük adaletsizlik var. Bugün bile, heyecan verici performanslar sergilerken, bazıları hegemonyadır.

Bu ilginç yönetmenlerden biri Abbasov Zulfugar Gulu. Yönetmen hakkındaki ilk hikaye ile başlamaya karar verdim.

Kültür Bakanlığı eski yetkilileri tarafından gereksiz ihtilafların yol açtığı Mingachevir Devlet Dram Tiyatrosu'ndan haksız yere zorlandı. O zamandan bu tiyatronun Kara Günleri başladı ...

Bakanımız Abulfas Garayev'in ve sanatımızı oynamaya başlayanların siyah fikirlerinin zaten Kültür Bakanlığı'ndan kaldırılmış olmasının ve şimdi bakanlığın iyi bir atmosfere sahip olmasının memnuniyet verici ve övgüye değer olduğunu vurgulamak istiyorum. Muhtemelen, sonra, yöneticilere dikkat edilecektir. Bu insanların tiyatro ve sinema için harika bir iş çıkarması için gerekli koşullar yaratılacaktır. Tabii ki, bununla ilgili makalemdeki bir sonraki makaleme ve gelecekteki makalelerime yazacağım. Ama şimdi hedefim, böyle ilginç bir yönetmene sahip okuyucularla tanışmak.

Kısa bir referans: Zulfugar Gulu oğlu Abbasov, Borçalı'da doğmuş olmasına rağmen, kökleri Batı Azerbaycan'ın Vedi ve Dara Aleziz bölgelerindendir. Büyükannesi, Abbasqulu bey Shadlinsky'nin soyundan. Babasının babası Abas (Abbas), yirminci yüzyılın başında Dera Aleez'e giden Ermenilere karşı savaştı.

o bir savunucuydu. El arasında "Abas" lakabını kazandı. Ermeniler onu tekrar tekrar öldürmeye çalışsalar da hayalleri gerçek değildi. Ermenilerin bu planını bildiği için çocuklarını aldı ve Borçalı'ya geçti. Zulfugargil, Borchali'de doğdu. Zulfugar Ortaokulu, Borchali'den mezun oldu ve Tiflis'teki Öğretmen Enstitüsüne girdi. Ancak Tiflis'in tiyatro atmosferi, gelecekte öğretmen olmak isteyen genç bir adam olan Zulfugar'ın fikrini tamamen değiştirdi. Öğretmen olarak yüksek öğrenim gördükten sonra, Azerbaycan Tiyatro Enstitüsünde Yönetmenlik Fakültesine kabul edildi ve orada mezun oldu. Tiyatro Enstitüsünde çalıştığı sırada Zulfugar Abbasov'un öğretmenleri bu sanatın sırlarını büyük sanatçılar Mehdi Mammadov, Rza Sabarbsky, Muhabir Janizade ve Melik Dadashov'dan öğrendiler. Böylece yönetmenin felsefesi, Psikolojik olarak Mehdi Mammadov'a, sahnenin sırlarını Rza Sarabskiy'in fiziksel aktivite ve konuşmalarına, genç film yönetmeni Melik Dadashov'un ardıç ve güzel sanatlara yönlendirdi. Kariyerine Irak Devlet Dram Tiyatrosu'nda yönetmen olarak başladı. Daha sonra, Kazak Devlet Drama Tiyatrosu, Mingachevir'de yönetmen, yönetmen, sanat yönetmeni ve baş yönetmen olarak çalıştı. Bu tiyatroların gelişimi için paha biçilemez çalışmalar yapan Zulfugar Gulu oğlu Abbasov, 100'den fazla tiyatro gösterisinin senaryosunun yazarı ve yöneticisi idi. Tiyatrolardaki çalışmaları sırasında birbirine 200'den fazla gösteri yaptı. Şah Şamil'in 200. yıldönümü vesilesiyle, Mehdi Hüseyin'in Şeyh Şamil trajedisi Zulfugar Abbasov, Azerbaycan Opera ve Bale Tiyatrosu'nda gösterildi ve büyük lider Haydar Aliyev bu gösteriyi beğendi ve beğendi. Görüşme sırasında, bu gösterinin direktörü Zulfug Abbasov'un tiyatroda uzun yıllar çalıştığı ancak onurlandırılmadığı öğrenildi. Bu gösteriden sonra ulusal lider Haydar Aliyev, Halk Sanatçısı ünvanını aldı. Bu, Onursal Sanatçı unvanı verilen Azerbaycanlı yönetmen Adil Isgandarov'dan sonra ikinci yönetmendi. Tabii ki, bu iyi şey o zaman Kültür Bakanı Polad Bulbuloğlu tarafından inkar edilemez. Bu gösterinin yönetmeni Zulfugar Abbasov, tiyatroda uzun yıllar çalıştı, ancak o kadar onurlandırılmadı. Bu gösteriden sonra ulusal lider Haydar Aliyev, Halk Sanatçısı ünvanını aldı. Bu, Onursal Sanatçı unvanı verilen Azerbaycanlı yönetmen Adil Isgandarov'dan sonra ikinci yönetmendi. Tabii ki, bu iyi şey o zaman Kültür Bakanı Polad Bulbuloğlu tarafından inkar edilemez. Bu gösterinin yönetmeni Zulfugar Abbasov, tiyatroda uzun yıllar çalıştı, ancak o kadar onurlandırılmadı. Bu gösteriden sonra ulusal lider Haydar Aliyev, Halk Sanatçısı ünvanını aldı. Bu, Onursal Sanatçı unvanı verilen Azerbaycanlı yönetmen Adil Isgandarov'dan sonra ikinci yönetmendi. Tabii ki, bu iyi şey o zaman Kültür Bakanı Polad Bulbuloğlu tarafından inkar edilemez.

2006 ve 2007 Zulfugar Abbasov çok başarılı bir yıl olarak kabul edildi. Cumhurbaşkanı İlham Aliyev'in kararı ile Cumhurbaşkanlığı Ödülü ve İlerleme madalyası aldı. Performansının çoğu cumhuriyette düzenlenen yarışmalarda verildi. Kompozisyonunda bile, Ilyas Efendiyev'in “Şarkı dağdaydı” adlı performansı Mingachevir Devlet Dram Tiyatrosu'nda büyük bir sansasyondu. Bu gösterinin en büyük oyuncusu, Ulusal Akademik Drama Tiyatrosu'ndan davet edilen SSCB Halk Ressamı İsmail Dagestani, “Bu performans benim için büyük bir keşif oldu” dedi ve “Mingachevir Lights” gazetesinin röportajının yazarı. Bakü'deki Ulusal Akademik Drama Tiyatrosu'nda oynadığım Büyük Çocuğun rolü nedeniyle, Devlet Ödülünün bu tiyatroda oynadığım role verilmesini istemiyorum. Aynı zamanda, Zulfugar Bey izin verirse, filmi Büyük Ağabey'in evinin Bakü'de oynamak için eve gittiği son aşamada kullanırdım. ” Tabii ki, bu sözler genç yapımcının sanatı için büyük sanatçı tarafından büyük beğeni topladı. Zulfugar Abbasov sadece bir yönetmen değil, aynı zamanda ilginç bir oyun yazarıdır.

Azerbaycan tiyatro tarihine düştü. Devlet Tiyatroları'nda "Hayranlar Öldü" ("Anda Hile"), "Garip Düşmanlar", "Kefdi Bu Ulus", "Vatan Belaları", "Kıyamet Günü", "Cephe Savaşı" oyunu başarıyla gerçekleştirildi. Ayrıca, Nariman Hasanzadeh'in "buzağı ekmeği" romanını ve Jafar Jabbarli'nin "Sitara" sının özgürlüğünü anlattı ve bu performanslara ilginç bir yapı kazandırdı. Kompozisyonunda Gogol'un "Evliliği" de memnuniyetle karşılandı ve Moskova'dan bile, yönetmen Yuri Smirnov şöyle dedi: "Ayrıca bu oyunu yapmamı önerdiler. Ama cesaret edemedim. Şimdi, Zulfugar Abbasov'un bu oyunda padkoly'yi Rusya'nın bir sembolü haline getirdiğini ve çok net bir iş bulduklarını gördüm. Zulfugar Gulu'nun oğlu izin verirse, gidip bu performansı hazırlayacağım. "

Uzun süredir burada oturan birçok insandan, performanslarına ilgi duyan birçok profesyonel insandan ve Azerbaycan tiyatrosunun bugünkü ve yarınında değerli entelektüellerin yanı sıra uğradığı oyunlardan bahsediyoruz. Öncelikle, sevgili sanatından uzaklaşmanın Zulfugar Abbasov'un sırtını bükmüş, yaşlı ve karamsar olabileceğini vurgulamak isterim.

- Mingachevir Tiyatrosu'nu yönetmekte çok başarılıydınız, görevden alındığınız nasıl ortaya çıktı? Bu davanın suçluları kimlerdi?

1982 yılında, büyük bir bilim insanı olan Mingachevir’deki tartışma sırasında, Moskova’nın büyük bir bilim insanı olan akademisyen Zarifa Aliyeva, Moskova’da yayınlanan “bu filmin“ Mediacine elite and deantalogy ”monografisi adlı eserinde" Yüzler Ölüyor "adlı eserimi yayınladı. . Olay yerinde Tıp Fakültesi'nden yaklaşık 100 katılımcı içiyordu. Sonra gösteri gösterildi. Bu saat, o zamana karşı büyük bir tezat oluşturuyordu. Performans genellikle tiyatroda büyük bir vuruşla gösterildi. Bu unutulmaz günleri hatırlıyorum. Hayatımdaki çalışmaların Ismayil Shikhli, Isa Huseynov, Mehdi Mammadov, Shirmammad Huseynov, Ingilab Kerimov, Nariman Hasanzadeh, Jabir Safarov ve diğer ünlü kişilikleri, profesyonel edebiyat ve tiyatro figürleri tarafından çokça takdir edildiğini hatırlıyorum. Bak, başarılarım beni ve düşmanlarımı kolaylaştırmadı. Bu yüzden sık sık saldırılara maruz kaldım. Tarih boyunca yetenekli insanların her zaman zarar gördüğünü ve her zaman trajik bir yaşam sürdüklerini çok iyi biliyorum. Fakat bütün bunlara rağmen, Aftil, “Sana nasıl söyleyeceğim. Bunu nasıl söyleyebilirim? Bunları Kültür Bakanlığı'ndan çıkardıktan sonra bu alanın çoktan atıldığını düşünmüyor musunuz? Böyle bir örnek var: "Beni öldürürlerse ölmeyeceğim". Yeni liderlere söyleyeceğim, hatta onlarla temas halinde olanlar ... "Size nasıl söyleyeceğim. Bunu nasıl söyleyebilirim? Bunları Kültür Bakanlığı'ndan çıkardıktan sonra bu alanın çoktan atıldığını düşünmüyor musunuz? Böyle bir örnek var: "Beni öldürürlerse ölmeyeceğim". Yeni liderlere söyleyeceğim, hatta onlarla temas halinde olanlar ... "Size nasıl söyleyeceğim. Bunu nasıl söyleyebilirim? Bunları Kültür Bakanlığı'ndan çıkardıktan sonra bu alanın çoktan atıldığını düşünmüyor musunuz? Böyle bir örnek var: "Beni öldürürlerse ölmeyeceğim". Yeni liderlere söyleyeceğim, hatta onlarla temas halinde olanlar ...

Yukarıda bahsettiğiniz gibi, 2000 yılında, ulusal lider Haydar Aliyev'in kararnamesiyle, doğrudan kamu sanatçısı olmaktan onur duydum ve hayatın dramasının başlangıcı olduğunu kanıtladım. Öyleyse, 2300'de bir gece evimi aradım ve üst düzey bir sivil görevli "otblogadarit" ten mezun olman gerektiğini çünkü her zaman Halk Sanatçısı olarak adlandırıldığını söyledi. Ülke Başkanına teşekkür telgrafı aldığımı söyledim. Sözüm ağzımda kaldı. Karşı taraf telefona "Bakacağız" diyerek başını salladı. Bana sonra bak

Saldırılar başladı. Bu baskılar görevden alınana kadar devam etti. Aklımda Jafar Jabbarli'nin "Sitara" librettosunun sahnelendiğini ve bir trajedide oynandığını hatırlıyorum. Çok istekliydik ve bu çalışmaya başlamaya istekliydik. Oyun hazırdı. O zaman, gösterilerin performansına katılmaları için Kültür Bakanlığı'nın bir çok temsilcisi davet edildi ve gösterinin performansı tiyatro Sanat Konseyi tarafından yapıldı. Bu kez merkez ofis başkanı Aligismat Lalayev geldi. Ayrıca o yıllarda Mingachevir Devlet Drama Tiyatrosu'nun yüksek performansları nedeniyle zirvede yaşadığını söylemek isterim. Ayrıca Cumhuriyet tiyatroları arasında da yüksek bir konuma sahipti. Örneğin, Ulusal Akademik Drama Tiyatrosu direktörü, aktörümüz, Halk sanatçısı Aliabas Gadirov, İlyas Efendiyev'in performansından sonra, Mingachevir Devlet Drama Tiyatrosu'ndaki sahnemde hazırladığım "cehennemde cehennemi seviyorum" adlı gösterimin ardından "Mingachevir Tiyatrosu ile yarışmalıyız" dedi. Elbette, bu bir arkadaşın şakasıydı. Ama gerçeğe yakındı.

Jafar Jabbarli'ye tiyatronun önde gelen oyuncularına "Sitara" rolünü verdim. Zulfu Mammadov, Afat Aliyeva, Shikh Yagubov, Namık Abdullayev ve İbrahim Salamov oyunları bile beni daha da hayrete düşürdü. Bir bakışta, kentin tiyatro topluluğu, seçkinler performansı övdü.

Evet, Aliqismat öğretmeni arabadan düştü, beni soğukça karşıladı ve oyunu izledi. Tartışma başlamadan önce şovda yer almayan aktör ve aktrisler oynuyordu, yalnız onlarla konuştu. Bunun iyi bir şey olmadığını zaten anladım. Bana karşı saldırı başlayacak. Oyuncunun uğruna tiyatroya çalışmaya davet edilen ve zaten tiyatronun tepesine yükselttiğim nankör bir oyuncu seçildi.

Uzun bir duraksamanın ardından, tartışmadaki ilk sözcük Aliqismat Lalyev'in kendisi idi. Aslında konuşmasını bitirmek zorunda kaldı. Konuşmasına başladı: "Oyun modern değil. 1950'lere ve 1960'lara benziyor. " Sözlerinin bazı insanlara yol göstermesi gerektiğini anladım. Bu yüzden performansta söylediklerinden ve oynadıklarından etkilendim. Yazara sadık olduğumu ve performansı klasik Yunan tarzında hazırladığımı da belirteyim. Bu nedenle, gösteri anıtsal ve bakımlıydı.

Fakat Eikismat'ın bu sözlerinin birçoğu onlara rehberlik etmedi, vicdanlarına sadık kaldılar, performans hakkında iyi sözler söylediler ve oynamaya zorladılar. Gösteri hakkındaki fikrin ikinci planda olduğunu da belirtmeliyim, asıl konuşma benim tiyatroma girip acımasız olmaktı. Bu herifin tiyatroya özel bir görevle geldiğini fark ettim. Saldırısının sebebi "otblagadarit" yapmamamdı. Yetkili bir subay olan aynı kişi, onu Aliqismat Lalayev'in "darlığı" olarak uzun süredir buraya gönderdi. Bu yüzden sessiz kalmayı tercih ettim. Ancak daha sonra üst düzey yetkililerin Kültür Bakanlığı'ndan büyük saldırıları başladı. Zaten Yönetim Kurulu Toplantılarında

Benim adım saldırıları bir alışkanlık haline geldi. Hatta, “Ona, Halk Sanatçısı'nın fahri unvanını verdik ve geri alabiliriz ...” dedi.

2010 yılında tiyatro yönetmeni Hasan Hasanov beni aradı ve “Bir başvuruda bulundun ve işten ayrılmak zorundasın. Çünkü 70 yaşında. " Dedim çünkü çalışabilirim. Ben bir halk sanatçısıyım. 200'den fazla performansım var. Cevabında, "Bu yukarıdan tavsiye edilir." O zamanlar "age senzi" sorusu yoktu. Bir başvuruda bulunmadım. Bana komuta ettiler ve beni kovdular. Benim tiyatro ile güzel, başarılı hayatımın sonu oldu. Bu, tabii ki, benim için çok kötü bir etki yaptı. Ne de olsa yine de birçok gösteri yapabilirim. Tekrar söylüyorum O zaman, "yaş senzi" sorunu henüz değildi. Böylece, “otblogaratit” olarak adlandırmadığım bakanlıktaki adam istediğini yaptı.

Şimdi böyle bir durumdaydım. Kimin şikayet edeceğini ve hakkımı talep edeceğini bilmiyordum.

EL TV Şirketi direktörü Ilya Mammadaliyev'in bu şirketle çalışmak için davet edildiği ortaya çıktı. Yine de, yüksek düzeyde fiillerde yaratıcı lezzetler elde ettim. İşimden memnun kaldım. Zaten ücret ödüyordum.

Bir gün Mingachevir Devlet Dram Tiyatrosu direktörü Hasan Hasanov beni gördü ve “Stüdyo tiyatroda açılıyor. Ona rehberlik etmesine izin ver. "

Hem ihtiyaç, hem de tiyatro için sonsuz arzu yine beni bu tapınağa götürdü. İlk iki yıllık kurs çok eskiydi. Kursun sonunda, kendime zarar veren "Cephe Savaşı" çalışmam büyük saygı görüyordu. Kendimi bile düşünmediğim zamanlar oldu. Bu yetenekli çocukların çoğu herkesi şok etti. Onların oyunu profesyonel bir seviyeydi. Bu yüzden hepsi tiyatroda çalışıyorlardı. Sonra tiyatro stüdyosunda öğretmen olarak bana yardımcı olan çirkin oyunlar yüzünden bu kurstan çok zekice görevden alındım ...

Ardından bu dersin yeni tiyatro yönetmeni Khazar Ganjavi'ye yönlendirildiğini söylediler. Sonra bir yalan olduğu ortaya çıktı. Hazar Ganjali çoktan bir dilekçe sundu ve o aktrisin çirkin oyunları yüzünden tiyatrodan uzaklaştı. Hazar Ganjali Mingachevir Devlet Dram Tiyatrosu'nun 50. yılında Şerefli Sanatçı onursal unvanından sonra resmen tiyatrodan atıldı. Belki inanmayacaksın, ama bu bir gerçek. Hazar Ganjali gibi ilginç bir yönetmen çoktan kızdı ve Azerbaycan'dan ayrılmak istiyor. Bu yüzden, çok ilginç şeyler yapan ve ilginç performanslar hazırlayan profesyonel bir yönetmeni kaybettik. Gerçekten kaybedeceğimiz çok fazla profesyonel film yapımcısı var mı?

Ayrıca Nadan'ın gururlu, eğitimli, yetenekli insanları hiç sevmediğini de biliyorsunuz. Hazar Ganjali benim gibi gururlu bir insan. İşte Jalaladdin Rumi'nin sözleri: "Rüşvet yiyin! Fil bebeğini ye. Bir gün bir fil gelecek ve seni ezecek. " Ama filler bana yaptıklarını yaptılar ... Ve diğer film yapımcıları için de aynısını yaptılar ...

Ayrıca inanılmaz yetenekli bir insan olduğumu söylüyorum. Kolundan kimi aldım, ona ihanet ettim. Dostum, heyecan verici aktörümüz,

Mingachevir Devlet Dram Tiyatrosu'nda iyi bir rol oynayan ölen Mirbaba Khalilov, trajedinizin kendini savunma olmadığını söyledi. Allah ona rahmet etsin. Haklıydı. Ne yapabilirim ve ben de ... Ama ayrıca gururum da var. Kamburluğa boyun eğmediğim için gurur duyuyorum. Yoksulların kollarından onları büyüttüm ve onlara yardım ettim. Kimse beni elimden kaldırmadı ve gerçekte onlar bana kötülük yaptılar. Hazırladığım performanslar için doğrudan Halk Sanatçısı tarafından onurlandırıldım. “EL” TV'deki konuşmalar şimdi entelijansiyanlar arasında hatırlanıyor ve tartışılıyor. Tevekkul Ahmedov, Zulfu Mammadov, Mazahir Mammadov, Ruhangiz Abdullayeva, Neftun Taghievi, Vagif Mammadov, Mirbaba Halilov, Akif Mirabov, Afet Aliyeva, Vagif Karimov gibi tiyatroda büyük başarılar elde etmekten çok mutlu oldum. Asim Mammadov, Shikh Yakubov, Hüseyn Mustafayev, Ilgar Ibrahimov, Onurlu Sanatçı Rafael Hashimov, sanatçı Yusif Imamverdiyev, Gazakh Tiyatrosu - Saqif Iskenderov, Hacı Haciyeva, Ilgar Haciyev, Khanim Mammadova ve diğerlerini eğittim. Hayatım boyunca, sevdiğim tiyatro sanatına, vatanıma ve devletime sadık kaldım. Mingachevir'e gittiklerinde, bana saygı duydukları ve beni büyük bir coşkuyla karşıladıkları için mutluyum.

- Şimdi ne yapıyor?

- Adaletsizliği olan tüm insanlar, yüreğim, düşüncelerim, hazineme dayanamayacağım sanatsal hayatım gibi yaşıyorum ve hayatımın sonuna kadar Büyük Tanrı tarafından gitmek istiyorum. Düşüncelerimi yazıyorum ve sonra koparıyorum ...

Neden? Sen ilginç bir oyun yazarısın. Yapbozlarını ve düzenlediğin parçaları okudum. Bugün Azerbaycan tiyatrolarının ilginç oyunlara ihtiyacı var ...

- Çünkü sağlığımda hak ettiğim değer bana verilmezse ve performanslara hazırlanmak için yeterli su varsa ve en sevdiğim işi görme fırsatım olmazsa, ölümden sonra kime ihtiyacım olur? Yazdıklarımı kim okuyacak? Hazırlamalarına izin verecekler mi? Çaresiz bir insan olduğumu düşünmeyin. Asla. Gerekirse bile, büyük bir düşmanla savaşabilirim. Ama burnuma, şeytanın "Tasması Koha" ya gelince sessizim. Daha doğrusu sessizliği tercih ederim ... Ayrıca yazdığım oyunların sağlıkta oynanmayacağını düşünüyorsanız neden yazılmayacağını düşünüyorum.

- Siz, Azerbaycan halk sanatçısı ve en büyük tecrübesi reasürörlerdir. Bugün, Azerbaycan tiyatrolarında çok fazla yönetmen var. Peki neden seni tiyatroya davet ediyorsun? Ne de olsa, senin gibi deneyimli bir yönetmen genç oyuncuların gelişiminde büyük rol oynayabilir.

- Her ne kadar söz söylese de, tiyatro yönetmenlerinin kıvılcım çıkarması için yapabileceklerinin bir sınırı olduğunu söylemek isterim. Organizasyonları ve toplulukları üzerinde büyük etkisi olan Kazak ve Mingechevir tiyatrolarının liderleri, bunu defalarca denedi ama başaramadı. Çünkü onlara bakanlıktan izin vermediler. Ben de sahne için kendimi özledim. Kültür Bakanı Abulfaz Garayev'e 200'den fazla performans göstermesi için defalarca başvurdum

Bir yönetmen olarak tiyatrolar yaratacağım ve tiyatrolarda sahne alacağım. Abulfasov'un bu dokuz yılda bana yardımcı olduğunu ve üç performans hazırladığımı da belirtmek isterim. Ancak dokuz yılda kendim gibi deneyimli bir yönetmen gibi sadece üç performansım var.

Mütevazı olmaktan uzak olsa da, Kazak ve Mingachevir tiyatrolarında yaptığım performansların çoğunun Azerbaycan tarihine düştüğünü söylüyorum. Bu performanslarla ilgili birçok ilginç ve ilginç makale var. Ama Sayın Abulfaz Garayev'e mektuplarım hala cevapsız ... İlginç. Tek bir harfle cevap yazmak zor mu?

-Bugün Azerbaycan tiyatrosuna harika bir deneyime sahip bir yönetmen olarak tutumunuz nedir? Azerbaycan tiyatrolarını tanıtmak için yapılacak en önemli şey nedir?

- Her ne kadar soru biraz zor olsa da, cevap tartışmalıdır. Her durumda, tiyatrolara karşı tutumumun tamamen olumlu olduğunu söyleyemem. Bir noktada, Mingachevir tiyatrosu iyi eğitimli, iyi eğitimli bir adama danıştı. Aynı zamanda Cumhurbaşkanı İlham Aliyev'in tiyatroların geliştirilmesi için 2009-2019 projesini önerdiğini de söyledim. Bu proje, malzeme-teknik tabanın ve tiyatroların ekonomik durumunun geliştirilmesi için gerçekten büyük bir ivme yarattı. Ancak aynı zamanda tiyatro çalışanlarının maaşları artmadı, ancak tiyatrolarda çalışma istekleri bir miktar arttı. Fakat daha sonra, bu proje bazı insanlara kişisel ilgi duymaya başladı ve bu projenin perdesi altında istediklerini yapmaya başladılar. Daha eski, deneyimli profesyoneller görevden alındı.

Herkes, gerçek modern tiyatro, yönetmen ve oyuncu ile, tüm muhteşem bileşenlerin üst düzeyde olduğunu biliyor. Bu arada, nerede olursanız olun, oyunun merkezi duvarı, oyuncunun ayağıdır. Bu asil oyuncu aynı zamanda yüksek bir eğitime sahip olabilecek ve rolünün yöneticisi olacak ulusal ruhu olan bir yönetmen olabilir. Bu durumda, Gence Devlet Dram Tiyatrosu ana direktörü, Irada Gozalova hariç, diğer tiyatrolardaki çalışmalar eğlenceli değil. Yani, diğer müdürler hala bunu görmüyor.

Mevcut şartlar altında yurt dışından yönetmenleri tiyatrolara davet etmekten yana olduğumu belirtmek isterim. Bir hafta, on gün boyunca nasıl hazırlanabilirler ve performansları nedir? "Postanovik", hızlı tempolu performanslar ve bildiri adıyla geliyor ve paralarını almaya çabalıyor ve yöneticilerin aceleye gerek duymadığı ülkelere geliyor. Dürüst çalışan demek istemiyorum. Onlar bir ya da iki kişi. Her şeyin sıkı bir şekilde kontrol edildiği bir zamanda Konstantin Sergeyevich Stanislavsky de böyle bir yönergeye karşıydı. Şimdi izleyicinin gelip oynamasını izleyen bir sürü yönetmen var. Yazarın fikri, bu çalışmayı neden yazdığını ve gelecekteki performansın günümüzdeki izleyicilere ne vereceğine inananlar az. Sonuçta, Hüseyin Javid'in oyunu. "Ben klasik çalıştım" göreviyle çalışmamalısın. Her gün, özellikle de bugünkü “gösterilerde” uymuyor. Hüseyin Javid hala bu zamanın ilerisinde.

Genel olarak tiyatroda tüm yük yönetmenin omuzlarına düşer. Bu yüzden yöneticiler çok dikkatli olmalı. Gerekli tüm koşullar, istenen seviyede performans hazırlayabilecekleri şekilde oluşturulmalıdır. Genel olarak, dünyanın geri kalanında olduğu gibi, Azerbaycan'daki otoriteler de tiyatro yönetmenine değil tiyatro yönetmenlerine yönlendirilmelidir. Ne de olsa tiyatro bir fabrika, bir fabrika değil, yaratıcı bir girişim. Buradaki ilk kelimeyi söylememelisin.

- Azerbaycan sanatında bugünün "age senzi "'si birçok yetenekli insanın görevden alınmasına neden oldu. Bu, elbette, Azerbaycan kültürüne büyük darbe vurmuştur. Geleceğin dezavantajlarını, trajedilerini ve sonuçlarını göreceğiz. O zaman neden için sabırsızlanıyoruz? Buna bir usta olarak nasıl davranıyorsun? Lütfen kalbinizden geçenlere söyleyin.

- Bana kendi sorunuzla cevap verdiniz. Evet, bu konu Azerbaycan kültür ve tiyatrolarında elli yıl önce düştü. Bana göre yaş, yaratıcı insanlara, özellikle de aktörlere, yönetmenlere, sanatçılara sınır koymuyor. Bu amaçla, tiyatrolar ve amatörlerden, tiyatroyu henüz tam anlamıyla anlamayan yarı eğitimli profesyonellerden oyuncular ve yönetmenler kaldırıldı. Bölgesel tiyatrolarda daha net hissedilir. Neden öyle Peki neden böyle? Açıkçası, çok üzgünüm. Bana öyle geliyor ki burada gizli bir kişisel gelir projesi var. Başkan emrederse, "böyle olması gerektiğini" düşünen düşünce görevlileri, başkanın emirlerine hızla uyarak büyük bir hata yaparlar. Haklısın “Sonuç gelecekte çok kötü olacak” ve bitecek. Onursal Başkanımız 2009-2019 projesinde yaz sayımını planlamadı. Aşağıdaki memurlar bunu yaptı ve büyük bir hata yaptı. Bu hata bugün devam ediyor. Gelecek nesiller için bu çok kötü olacak ...

- Hayatının çoğunu Azerbaycan tiyatrosunun gelişimine harcayan ve bugün sadece biraz emeklilik maaşı alan Zulfugar Abbasov, hayatından memnun mu?

Tabii ki hayır. Sanatsal çalışmalarımı, tiyatro ile ilgili hatıraları ve yönetmenin fikrini, emekli olduğumda iyi bir emekliliğe oturacağım ve sorunsuz olarak bir insan olarak yazacağımı düşündüm. Gelecek nesilleri bir yardımcı olarak bırakacağım. Uzun yıllar boyunca yarattığım Mingachevir Devlet Dram Tiyatrosu artık bir tiyatro değil. Hiç fena değilim, ama zamanımızın bir tiyatro değil. Kişisel hayatımda birçok eksiklik var. On yıldan beri Cumhurbaşkanı İlham Aliyev'e başvurduğum halde, bu konuda olumlu bir çözüm bulamadı. Başvurumu Kültür Bakanlığına gönderdiler. Ayrıca genellikle şunları yazarlar: "İsteğiniz dikkate alınacaktır". Ama ne zaman? Bak, bir yere yazmıyorlar. Umudum, Mingachevir Devlet Dram Tiyatrosu'nun 50. yılıydı. Ancak bu jübile bana Cumhurbaşkanı Onursal Diplomasını da sundu. Bütün iş bitti. Bu yüzden başkanlık bursundan bir kez daha çekilmem gerektiği ortaya çıktı. Çünkü, neden? Gördüğüm pek çok şey için Başkanlık bursuna katılmam mümkün değil mi? Ve sonra Başkanlık Bursu için ne yapmalıyım?

Bak, bu soruların cevaplarını bulamıyorum ...

Düşüncelerimi bu kelimelerle özetlemek istiyorum. Azerbaycan tiyatrosu yaşamalı ve sanatsal başarılarına dönmelidir. Milletin, milletin hiçbir fikri, felsefi ve etik tiyatro tiyatrosu yoksa, o milletin gelişimi, millet mükemmelleşemez. Ne diyeyim Tanrı Azerbaycan'ı korusun. Allah’ın bize yaşam vermesine izin verin ki bitmemiş çalışmamızı Karabağ’da tamamlayabilelim. Yalnız sağlık.

PS Zulfugar Abbasov'u bu kadar kötü notlarla bıraktık. Şimdi, sözüm Azerbaycan Kültür Bakanlığı. Ne de olsa, böyle ilginç bir yönetmen tiyatroların dışında bırakılamaz. Ayrıca ilginç performanslar hazırladı ve Azerbaycan'daki tiyatro tarihine değerli bir katkıda bulunabilir. Yabancı yöneticileri davet edip etmeme konusunda kendi profesyonel yöneticilerimizden birinin olduğunu düşünüyorum. Kullanımlarını en üst düzeye çıkarabilmeli ve tiyatrolarımızdan ve başarılı geleceklerinden faydalanabilmeleri için gerekli tüm koşulları yaratabilmelidirler. Bu nedenle, Kültür Bakanlığı’ndaki memurlar, tiyatro, sinema ve sanatı bir bütün olarak sevgiyle sevmeli ve bu durumda sonsuz, bencilce olmayan bir sevgiye ve arzuya sahip olmalıdır.