Son günlerde komşumuz Yunanistan ile ilişkilerimiz hayli gergin, Amaçları belli Megali İdea yı gerçekleştirmek.Nedir bu Megali İdea?

 Yunanca'da "büyük fikir" anlamına geliyor. Konuyu daha da açarsak; Yunanlıların ege denizini kendi gölleri haline getirerek ege bölgesini kendi topraklarına katma düşüncesi...

Yunanlılar, İngiliz, Fransız ve Rusya’nın desteğiyle 1829’da bağımsızlıklarını elde ederek ve devamında 1919’da Batı Anadolu’yu işgal ederek bu Megali İdea’yı gerçekleştireceklerini sandılar. Sandılar diyorum Neden?

1-İngiltere Batı Anadolu’da İtalya gibi rakip devlet istemiyordu. Bu sebeple kukla devlet olarak Yunanistan’ı Batı Anadolu’ya sürmüştü. Tarih Tekerür etmiyor mu? Bu kez AB ve ABD aynı fikirde değil mi? Tabiki aynı fikirde ve tarih tekerür ediyor.

2- Bizi yok saydılar, Mustafa Kemal önderliğinde topyekün İstiklal savaşı verdik. Bugünde Doğu Akdeniz meselesi tarih’in tekerrür etmesi, bizi yine yok saymıyorlar mı? Tabiki sayıyorlar.

AB ve ABD hiç bir zaman iyiliğimiz düşünmez. Örnek verirsek 6 Mart 1995’te imzalanan ve 1 Ocak 1996’da yürürlüğe giren gümrük birliği anlaşmasında sadece sanayi ürünlerini gümrüksüz ihraç edebiliyoruz. Anlaşmayı genişletmek istemiyorlar. Nedeni de, anlaşma imzalandıktan sonra AB ülkelerine ihracatımızın 4 kat artması. Gerisini siz düşünün Su uyur düşman uyumaz misali.

Yunan Dışişleri bakanının küstahça tavrına karşı Dışişleri bakanımız gereken cevabı vermiştir. Lakin ister iktidar olsun ister muhalefet ülkemizin itibarı için bu cevap her alanda verilmeli. Tarihimizde de bununla ilgili sizlere iki misal arz edeceğim.

Yavuz Sultan Selim;itibarı, şatafatlı binalarda, gösterişli kıyafetlerde, lüks mefruşatta aramayan; itibarın, ilimle, irfanla, cihatla, İslâm’a candan bağlılıkla, Allah-u Azimüşşâna ve Resûlullaha (a.s.m.) itaatle olacağına inanan idarecilerdendi.

Yavuz, son derece sade giyinen bir idareciydi. Bir defasında Venedik Elçisi Antonio Justinai’nin Dersaadet’e (başşehir olan İstanbul’a) geleceği bildirilmişti. Devlet ricali bunu haber alır almaz derhal hazırlığa başladı. Çünkü elçi kabulü mühim bir hâdiseydi ve çok ehemmiyet verilirdi. Elçinin kabul edileceği gün, devletin her cihetten haşmeti gösterilir ve Osmanlı’nın şanına layık bir karşılama yapılırdı. Mihmandarlar tarafından saraya getirilen elçi ve maiyeti ağırlanır, istirahat etmeleri temin edilirdi.

Yavuz devrinde Dersaadet’e geldiği bildirilen elçi ise mağrur bir ülkenin temsilcisiydi. Ona iyi bir ders verilmeli, Devlet-i Âliye-i Osmaniye’nin ihtişamıyla gözleri kamaştırılmalıydı. Sadrazam Hersekzâde Ahmet Paşa, Yavuz’a durumu arz etmiş ve görüşlerini açıklamıştı. Devlet ricalinin gösterişli kıyafetler giymesi için izin istiyordu. Yavuz, “Doğrudur Paşa! Cümle yeni libaslar giymek münasiptir” diyerek görüşünü açıkladı. Elçinin kabul edileceği gün, başta sadrazam olmak üzere, bütün devlet ricali şaşaalı elbiselerini giymişlerdi. Fakat bir de ne görsünler, “Bu dünya bir padişaha çok, iki padişaha azdır” diyen koskoca cihan hükümdarı, gündelik sade kıyafetiyle durmuyor muydu? O anda kendileri de gösterişli kıyafet giydikleri için mahcup olmuş ve ne yapacaklarını şaşırmışlardı. Elçi, heybetli iki yeniçerinin arasında Arz Odası’na girdi. Bütün devlet adamları ve kumandanlar tahtın iki tarafına sıralanmışlardı. Yavuz, arslan gibi heybetli görünüşüyle tahtta oturuyordu. Tahtın basamağına kılıcını koymuştu. Pencereden ışık vurdukça kılıç pırıl pırıl parlıyor, parıltısı odanın duvarlarına aksediyordu. Elçi, Padişahı selâmladıktan sonra getirdiği nameyi (mektubu) takdim etti. Yavuz, tercüman vasıtasıyla elçiyle konuştuktan sonra gitmesine müsaade etti. Gördüğü manzaranın ve bulunduğu meclisin heybetinden şaşkına dönen elçi dışarı çıkınca, Yavuz, Ahmet Paşa’ya dönerek, “Var, elçiye sor, bizi nasıl bulmuşlar?” dedi. Ahmet Paşa, Padişahın emri üzerine, elçiye Padişahı nasıl bulduğunu sorunca şu cevabı verdi: “O kılıcın parıltısı öyle gözümü aldı ki, kendilerini göremedim bile!” Ahmet Paşa elçinin bu sözlerini nakledince, Yavuz, orada bulunan devlet ricaline dönerek şöyle dedi:

“İşte, kılıcımızın ağzı kestikçe, kâfirin gözü ondan ayrılmayıp bizi görmez. Ama Allah esirgesin, bir gün kesmez olursa, bizi hem görür, hem de tepeden bakar!”

Yavuz Selim itibar için sadece kılıcı kullandı, Keçecizade Fuat Paşamız ise yabancı diplomatların bulunduğu sırada büyük devletlerin kuvvet ve satvetinden söz edilirken söz hakkı kendisine geldiği zaman:

‘En kuvvetli devlet bizim devlettir, zira siz dışarıdan biz  içeriden yıkmaya çalışıyoruz, yine yıkılmıyor’

Sonuç olarak büyük devlet olmak hepimizin arzusu, bu yüzdende birlik ve beraberliğimizle tarihimizden alacağımız ilhamla doğu Akdenizde bizler bir bütün olarak dimdik ayakta durduğumuz sürece M.Kemal’in söylediği gibi ‘geldikleri gibi giderler’....