Hani yaptığı bir şeyden dolayı kimseye yaranamadığından yakınanların kullandığı bir söz vardır,’Ne İsa’ya ne de Musa’ya’. İşte etrafımdaki çok bilmiş bazıları köşe yazılarımın konusu ne olursa olsun önem ve ehemmiyetinden ziyade işlediğim konuya ideolojik bakarak ve taraf alarak fütursuzca eleştirme hakkına sahip olduğunu sanıyorlar. Çok ideolojik olduklarından olsa gerek bırakın dünyada gelişen olağanüstü durumlara ülkemiz üzerinde oynanan ayak oyunlarına dahi at gözlüğüyle bakıp öyle değerlendiriyorlar, yani bir nevi görmezden geliyorlar.

Ben herhangi birine veya bir oluşuma yaranmak adına, yağcılık yapıp birilerinin gözüne girmek için yazıp çizmiyorum, derdim ne Ak Partidir ne de CHP’ dir, ne de yandaşlarıdır.Tek derdim Türkiye’dir, ben tarafım ama devletimin tarafıyım. Derdim partiler değil vizyonu olmayan siyasetçiler ve Türkiye üzerinde oynanan oyunlardır…

Amma lakin derdi Türkiye olan herhangi bir siyasi partiye de haksızlık yapmamı beklemeyin!

Çok bilmişliğinizi ve o batası ideolojinizi bir kenara bırakın da küresel güçler Türk halkını çok sevdiği ve Türk devletini çok düşündüğü için mi R. Tayip Erdoğan’a karşı çıkıyorlar, düşmanlık yapıyorlar ona kafa yorun!

Erdoğan istenmeyen adamken küresel güçlerin muhalefet ve Kılıçdaroğlu’na olan aşklarının hikmeti ne olabilir hiç düşündünüz mü?

O çok bilmişlerin bu satırları okurken koro halinde “tutturmuşsunuz bir küresel güç, kim bunlar ya?” dediklerini duyuyorum.

Durun o zaman söyleyeyim:

Başta ABD Başkanı Joe Biden olmak üzere, Fransa devlet başkanı Emmanuel Macron, İngiltere Başbakanı Rishi Sunak ve Avrupa Birliği ülkelerinin Başbakanları,Türkiye’nin bekasını ve Türk halkının refahını istediği için mi koro halinde sayın Erdoğan’a saldırıyor, Millet İttifakına ve HDPKK’ya destek oluyorlar?

Bu desteği gören, hoşuna da giden Millet İttifakının, Türkiye’nin küresel bir aktör olması, Libya, Akdeniz ve Karadeniz’de petrol ve doğalgaz arama, ABD’nin burnumuzun dibine silah yığması, Finlandiya ve İsveç’in NATO üyelikleri, milli savunma sanayi ve dışa bağımlılık konularında herhangi bir eylem ve söylemlerine rastladınız mı? O kadar mutabakat falan yazıp imzaladılar, bu konulara hangi mutabakatlarında yer verdiler? İşte bu sorulara vereceğiniz cevaplar küresel güçlerin kimler olduğunu ve içimizden kimleri ‘ayarladıklarını’ anlayabileceksin bay çok bilmişler! 

Söz konusu bu devlet ve liderlerinin 20 yıldır saldırıları göz ardı edilmemeli, son 2-3 ay içinde gerek içimizdeki fondaş muhalefet basında ve gerekse kendi ülkelerindeki etkili yayın organlarında Erdoğan ile ilgili vücut bulan haberlere bakıldığı zaman anlıyoruz ki, Erdoğan bahane hedef ise Türkiye! Muhalefet partilerimize çok sevdikleri için mi destek oluyorlar sanıyorsunuz! Bizim muhalefet tek kullanımlıktır, onlar için…

2017 yılını hatırlayın bakalım, ABD ve Avrupa Birliği, Ortadoğu’yu dizayn etmek için kullandıkları Barzani’yi bağımsız devlet hayalinden dolayı ortada bırakmıştı.Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın uyarılarını dinlemeyen ve Batı’ya güvenerek bağımsızlık referandumu yapmaya kalkan Mesut Barzani’yi hangi ülkeler yarı yolda bıraktı, hafızanızı yenileyin bakalım…

Daha şunun şurasında 2 ay önce (21 Ocak 2023) İngiltere’nin haftalık dergisi The Economist kapağına Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın fotoğrafını basarak “Türkiye’nin yaklaşan Diktatörü” başlığını attı! Derginin içerisindeki yazı ise tam bir zehir zemberek. Yine aynı günler Bloomberg, Türkiye’yi “NATO’ ya kafa tutan ülke” olarak niteleyerek, buna izin verilmemesi çağrısında bulundu. 26 Ocak 2023 tarihinde Almanya’nın etkili haber dergisi Stern’in kapağında “Kundakçı (Brandstifter) Erdoğan” spotu yer aldı. Başyazı ise tamamen Erdoğan’ı hedef almıştı.

Kasetle geldi. Atatürk'ün partisinden Atatürkçüleri tasfiye etti. Girdiği her seçimi kaybetti. Genel Başkan koltuğuna kene gibi yapıştı, kendi seçtiği delegelere kendisini seçtirerek her kurultayı kazanıyor. Ama Erdoğan diktatör, öyle mi?

Siz muhalifler olarak tek kelime edemiyorsunuz! ABD Dış ilişkiler konseyinin (Council on Foreign- CFR) yayın organı Foreign Affaris,Waşhngton’da Henri Barkery imzasıyla çıkan yazıda, İsveç ve Finlandiya‘nın NATO üyeliği bahane edilerek Türkiye üzerinde senaryoların yer alması ve söz konusu bu ülkelerde vücut bulan son haberde ise ‘Erdoğan kaybedecek ABD ve AB kazanacak’ algısı yapılması ve bu yolla kamuoyu oluşturmaya çalışılması benim için esaretin ayak sesleridir.

Kemal Kılıçdaroğlu’nun Millet İttifakı’nın cumhurbaşkanı adayı ilan edilmesinden sonra herkesin kendisine şu soruyu sormasını bekliyorum: “PKK’lılar ve FETÖ’cüler neden bu kadar sevinçli?”Hâlâ kendisini CHP’nin kurucu ilkelerine bağlı hisseden, içinde Atatürk’ün bağımsızlık ve anti emperyalizm mücadelesini azıcık özümsemiş kesimlere soruyorum; Kemal Kılıçdaroğlu’nun adaylığı PKK’lıları ve FETÖ’cüleri neden bu kadar sevindiriyor?

Evet, bana özelden höyküren ideolojik, at gözlüklü bay bilmişler ne düşünüyorsunuz?

Türkiye Cumhuriyeti’nde bugüne kadar 66 hükümet kurulmuştur, hiçbir dönem iktidar kim olursa olsun ne ülkemize ne devletin başındakine ne de bir bakanına yabancı devletler tarafından yapılan herhangi bir harekete karşılık o günkü muhalefet tepkisiz kalmamıştır. Oysa günümüzde basın ve yayın organlarıyla, STK’larıyla ve siyasi partileriyle topyekûn muhalefet güruh, bırakın eleştirilere sessiz kalmayı üstüne üstlük adeta bir müstemleke valisi gibi Türkiye’nin güvenilir bir ülke olmadığı vurgusuyla küresel şer koroya dahil olmaktadırlar. Dolayısıyla muhalefetin salt ‘Erdoğan düşmanlığı’ üzerine kurduğu siyaset maalesef yerlerde sürünmeye mahkumdur…