Köpeğimiz yada kedimiz hatta çocuğumuz, bizi kızdıracak bir hareket yaptığında ona bağırıyor hatta ceza veriyorsak, biz de bizzat davranışlarımızda, Allah'a karşı yanlış yaptığımızda mesela bir insanı gereksiz yere üzdüğümüzde veya bir kişiye haksızlık yaptığımızda cezayı hak etmiş oluyoruz.

Demek ki sorumluyuz...

Demek ki ne ekersek onu biçeriz...

Demek ki söz ve davranışlarımıza dikkat etmeliyiz...

Eğer her davranışımız olması gerektiği gibi ise, ama bu olması gereken kriter kendimize göre değil de Allah'ın koyduğu kurallara uygunsa endişeye gerek yok.

O zaman ölüm bizi nerede ve nasıl bulursa bulsun sorun olmaz. Gönül rahatlığı ile ölümü kabul edebiliriz sanırım.

Net konuşmak zor ölüm konusunda ancak bir kaç kez ölümle burun buruna gelmiş biri olarak ölümü teslimiyetle karşılamanın ve tabii Yaratıcıya dua etmenin faydasını gördüm.

Günlük hayatımız da ölümle sık sık karşılaşmıyoruz ancak, uygun mu değil mi, iyi mi kötü mü gibi sorularla her an karşılaşabiliriz.

Bu tarz sorulara anında doğru cevap verebilmek için ise dersimize iyi çalışmış olmamız gerekiyor.

Vakit varken Allah bizden nevistiyor bilelim ona göre davranalım derim ben.

Hepimiz biliyoruz ki bu dünya üç günlük…

Zamanımızı iyi değerlendirelim.

Zira yaşlılar bir köşede oturup ancak, düşünerek vakit geçirebiliyorlar, o da eğer sağlıklı iseler. Eğer Alzheimer hastalıkları varsa evini barkını unutup hatta çoluğu çocuğu olduğunu bile unutup anlık yaşıyor çocuklarına dua bile edemiyorlar.

O yüzden her ne iyilik yapacaksak elimiz ayağımız tutuyorken, aklımız başımız yerindeyken yapalım.

Dr. Haffia younis'un dediği gibi:

Eğer Allah bizi kendi yolunun aydınlatılması için kullanmak isterse,  bize bir fırsat verir.  Bizi bu hizmeti yapabilecek kapasite ve donanıma ulaştırır. Ancak kul olarak bizim bu yönde bir talebimiz olmalı. Yani "bana iyilik yapabilmem için fırsat lütfet Ya Rabbi" diye Allah'tan fırsat istemek gerek.Ancak Allah'a emredemeyiz sadece lütfunu bekleyebiliriz. Bu çok hassas bir dengedir.

Vakit varken sorumluluğumuzu bilelim derim ben...