Bugün hemhal olalım istedim...

Yaşlanmışım zira dünya umurumda değil. Gelene hoşgeldin gidene güle güle...Artık politika bu… Eskiden "gelene geldi denmez, gidene gitti denmez" politikasını gütmeye çalışıyordum. Ancak insanız, olanların bir kısmını da olsa bazen heyecan yapıyor ve başkaları ile paylaşıyordum.

Şimdi mi?  Dediğim gibi "Gelene hoşgeldin, gidene güle güle. "Dünya yansa demem belki ama," olanda hayır vardır,  vardır bi bildiği Yaradanın" diyor hayırlarla sonuçlanması için dua ediyor geçiyorum...

Zaten bugün merdivenleri inerken, baktım merdiven dik, korkuluklara tutundum tedbiren, neme lazım düşer kırarız bir yerimizi. Artık sadece sağlık düşünme zamanı gelmiş sanırım. Malmış, mülkmüş hepsi boş zaten. Bugün varız yarın yokuz. Kırılmış dökülmüş umurumda değil.

Bir Whatsapp grubu var belli yaştan sonra kariyer değiştirmek isteyen kadınlardan oluşuyor. Oldukça kalabalık bir grup 550 kişi var sanırım. Hepsi de hayata yeniden başlamaya çalışıyor. Pek çoğunun 2 çocuğu var, kiminin çocuğu daha küçük, kiminin ki yetişkin. Yaş  ortalaması 35 diyebilirim. Içlerinde 57 yaşında olanı da var, 22 yaşında olanı da. Yeni bir meslek seçme peşindeler. Yeni bir  ülke, yeni bir dil, yeni bir  çevre,  yeni bir iş....

Yazılanları okuyorum da Maşallah ne kadar da azimliler. İçimden "Boşverin elinizdekilerle yetinin" demek geçiyor,  ancak "herkes ben mi?" diyorum. Insanların hayalleri var belli ki. Çabalıyorlar işte… Azimlerini takdirle karşılıyorum, hiçbir şey için geç değildir…

Gençlerde çabalıyor, daha iyi bir okula gideyim diye, o dersane senin, bu özel hoca benim ders çalışıyorlar...

Üniversiteyi kazanmış olanlar okulu bitirmek için çalışırken, okulu bitirenler iş sınavlarına çalışıyor... Velhasıl herkes bi amaç uğruna çabalıyor.. Amacının olması ne güzel…

Ne demiş Hz.  Muhammed: "Hiç ölmeyecekmiş gibi dünya için, yarın ölecekmiş gibi ahiretiniz için, çalışın! "

Tabii ki çalışmak lazım, tabii ki çaba lazım ama biraz da nefeslenmek gerekmez mi?

Onca koşturma ne için bir bez parçası değil mi sonunda bize kalan...

Bir de pamuk...

Benim demem o ki telaşa gerek yok, her şey olacağına varır. Sana kalan ise üzerine düşeni hakkıyla yapmak ve sadece doğru davranışlarda bulunmaya gayret göstermektir.

Şu ayet bana hep yön vermiştir:

“O takvâ sahipleri ki, bollukta da darlıkta da Allah için harcarlar; öfkelerini yutarlar ve insanları affederler. Allah da güzel davranışta bulunanları sever.” (Âl-i İmrân Sûresi, 134)

Bir de şu ayet:

“Emrolunduğun gibi dosdoğru olmaya devam et!" (Hûd Sûresi, 112)

Hz.Muhammed de şöyle diyor: “Kanaatkâr ol. O zaman en çok şükreden sen olursun.” (İbni Mâce, Zühd 24)

Gelene "Merhaba" diyelim üzerimize düşeni yapalım. Sonra… Akışına bırakın... Olacak olan olur…

“Allâh’a güven. Vekîl olarak Allah yeter.” (Ahzab Sûresi, 3)