Doç. Dr. Sezen KÖSE, deprem ve sonrasında çocuklar için

‘’Dayanışma, anlayış, şefkat ve yanında olmanın’’ önemini vurguladı.    

‘’İnsanın şifası insandadır”

Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Öğretim Üyesi Doç. Dr. Sezen Köse, süreç içinde çocukların duygu ve davranışlarını düzenlemede güçlük çekebileceklerini belirterek, ‘’Hırçınlık, öfke nöbetleri yaşayan yavrularımızda okul öncesi dönemde dikkat sorunları, yatak ıslatma, anneye aşırı bağlılık, yapışma, parmak emme, uyku güçlükleri görülebilir’’ dedi.  

11 İlimizde meydana gelen ve ülkemizi derinden etkileyen deprem felaketinin  özellikle çocuklar üzerinde  yarattığı olumsuzluklarla başetme yolları konusunda AKADEMİK PLATFORM’un EGE ÜNİVERSİTESİ ÖZEL EĞİTİM UYGULAMA VE ARAŞTIRMA MERKEZİ’nin desteğiyle yürüttüğü çalışmada Doç. Dr. Sezen Köse, çocuklar açısından; dayanışma, anlayış, şevkat ve onun yanında olmanın önemini vurgulayarak,’’insanın şifası insandadır’’ dedi.     

MEDYANIN OLUMLU VE

OLUMSUZ KATKILARI    

Platform Başkanı  EÜ İletişim Fakültesi  emekli Öğretim Üyesi Y.Doç. Dr. Oğuzhan Kavaklı da, felaketlerin insanlar üzerinde her yaşta  derin izler bıraktığını belirterek, medyanın haber sunumunda  gerekli özeni göstermediği takdirde insan ruhunda açılan yarayı büyüteceğini ifade etti. Felaketi yaşayan insan sayısının da etkilenme oranı konusunda  önem taşıdığını söyleyen Y.Doç. Dr. Kavaklı bölgede 11 milyon insan bu acıyı yaşadı. (12 gazeteci hayatını kaybetti) Toplamda can kaybı 48 bin 448 oldu. Birçok gazeteci, çok olumsuz koşullarda görevini sürdürerek insanları habersiz bırakmama gayreti içinde olduklarını belirtti.          

İNSANİ DAYANIŞMA   

Felakete maruz kaldıkları için  fiziksel ve ruhsal travmalar yaşayan çocuklar konusunda neler yapılması gerektiği sorusunu yanıtlayan E.Ü. Özel Eğitim Araştırma ve Uygulama Merkezi Yönetim Kurulu Üyesi Doç. Dr. Sezen Köse Şunları söyledi:  

‘’Burada önemli olan nokta, travma ve kayba verilen yanıtın travmatik olayın boyutuna ailesel, bireysel ve çevresel faktörlere göre değişebilmesi.. 

Akut dönemde barınma, beslenme ve uyku ihtiyacının karşılanması fizıksel ve duygusal güvenli ortamın sağlanması, aile ve yakınlarıyla birlikte olmak, çocuğa  zaman ayırmak, kendini ifadesine izin vermek, duyguların paylaşılması, sorularına dürüst ve gerçekçi cevap vermek, birlikte yapılan resim-oyun gibi aktiviteler önemli. Özetle dinlemek, anlamak, duygusuna değer vermek, yanında olduğunu ve yalnız olmadığını hissettirmek çok önemli. İlk dönemde en önemli destek insani dayanışma diyebiliriz.’’

ÖZEL DURUMU OLAN

ÇOCUKLARIN FARKLI TEPKİLERİ   

Özel durumları, farklı konumları olan çocukların farklı tepkiler gösterebileceğini de belirten Doç. Dr. Köse, onlara farklı uygulamalar, durumlarına uygun çözümlerin geiştirilmesi gereğini hatırlatıyor:  

‘’Önemli bir grup da otizm spektrum bozukluğu, zihinsel yetersizlik ya da fiziksel özel gereksinimi olan çocuk ve gençlerimiz. Otizm ya da zihinsel yetersizliği olan çocukların da tipik gelişen çocuklar gibi travmatik olaylardan ruhsal açıdan etkilendiğini biliyoruz.Ortaya çıkan ruhsal yanıtlar,uyku ve iştah  değişiklikleri, daha çabuk ağlama , duygu ve dürtülerini kontrol edememe, hırçınlık ve agresif davranışlarda artış şeklinde karşımıza çıkabilir. Kaygı ve üzüntü duyguları, hırçınlık ve davranış sorunları olarak ifade edilebilir. Verilen ruhsal yanıtlarda sosyal yapıların ve ebeveynlerin destek düzeyleri, tutumlar,özel gereksinimlerine uygun düzenlenen çevresel şartlar, günlük rutinlere ve özel eğitim desteğine en kısa sürede dönebilme etkili ve elbetteki tüm bu düzenlemelerin sürekliliğinin sağlanması gerekir.

OTİZMLİ ÇOCUĞUN HASSASİYETLERİ  

Otizm Spektromu olan olguların ses duyarlılıklarının olabildiğini, kalabalıklardan rahatsız olabildiklerini, rutinlere daha düşkün olduklarını, değişimlere uyum sağlamada zorlandıklarını biliyoruz. Çevresel düzenlemeler yapılırken bu özel gereksinimleredikkat edilmesi ve geçmişte kullandıkları ilaç tedavisi varsa, bu tedavinin de aksamaması önemli oluyor. Afetin2.evresine  geçtiğimizi söyleyebileceğimiz bu dönemde hayatta kalanlarda terkedilme korkuları ve adaletsizlik hisleri olabileceği, bu noktada dayanışmanın devam etmesinin, esnek ve proaktif sosyal sistemlerin ve rutinlere dönebilmenin önemli olduğu belirtilmekte. En önemli ve ulaşılması gereken hedeflerden biri çocuğun yeniden  bir güvenlik duygusu oluşturması  …Ve ŞEFKAT !  ‘’