İnsan ‘a verilen en büyük değer “Akıl” dır, aklın temeli bilinçtir.

Akıl ile insan kendi yaşamına ve topluma yön verir, okuduklarını ve öğrendiklerini kullanarak insanı yüceltir. Tersi ise en aşağı seviyeye götürür. Düşünebilme yeteneği; İnsanı diğer yaratılanlardan ayıran en büyük özelliktir.

“Düşünüyorum, o halde varım” inancı insan yaşamının en büyük delilidir. Düşünebilme kabiliyeti insanı buluş ve icraatlara aynı zamanda yaratılışımız nedenine götürür. Kısacası insan bilgi üreten ve ürettiği yararlı işe yönelik bilgiden mutlu olan varlıktır.

Ahlak; Amellerin en üstünü olup imanın dışa yansıyan şeklidir. Amel terazisinde iyi ahlaktan ağır basacak bir şey yoktur. Ahlaki (Usul ve adaplara uygun) davranmak her şeyin başında gelir.

Okumak; Kuran’ın ilk suresini okuma ile başlaması “Bilenle, bilmeyen bir olur mu?” Mealinde ki hadis, İslam ‘ın bilim, ilim ve  alime verilen değer işaretidir.

Ekonomi; İslam da ifrat ve tefrit haram olup orta yolu bulmak, tutumlu olmak Ekonomi ile eş anlamlıdır. Bu önemli denge unsuru Ekonomi Asrımızın öncelikli konularının başına geçmiştir.

Çalışmak; İnsanın temel etkinliği olan bu fiil(yani Amel); yaşamın ve var oluşun Ana Şart ve göstergesidir.

Bu amel ile toplumsal ihtiyaçlar karşılanır, geleceği garantilenir. Düzgün düzenli bir dünya hayatı oluşur.

Yukarıda ki değerler ışığında bilgi ve tecrübesini kullanarak insanın; kendisi, toplumu, dünya ve kainat  için yaptığı tüm olumlu işler inancımızda,  “yararli iş” yani salih amel olarak nitelenir.

Yaşamın devamlılığına özdeş olabilecek ve inançla yapılmış yararlı işler müslümanlıkta ’da ibadet olarak vasıflanır ve cennet ile müjdelenmiştir. Bu konuda kitabımız “Kuran-ı Kerim” de yüzlerce ayet vardır.

Çalışma hayatının ibadetleştirilmesi, toplumun sefalet ve fakirlikten kurtulmasına, insanların birbirine faydalı olmasına vesile olur. Zira “insanların iyi olanı, insanlara yardımcı olandır.”

Hakiki müslüman; Azim ve inançla çalışan, okuyan, ilim ve bilime önem veren medeniyeti geliştiren dolayısıyla başarılı insandır.

İlim ve Bilime verilen önem; Peygamber Efendimizin “İlim müminin kaybolmuş malı gibidir, nerede bulursa almalıdır, Çin de bile olsa.” Ayrıca “Beşikten mezara kadar ilim” sözleri ile eğitimin önemi vurgulanmaktadır. İçine girdiğimiz çağın bilim ve mesleki eğitim çağı olması; Her toplum biriminin başarısının eğitime bağlanması bu değerlere ihtiyaç ve uyum mecburiyetimizi göstermektedir.
     Çalışan; bir değişik söylem ile cesaret ve bilimsel yöntemleri kullanarak üreten insan, verimliliği yakalayan insan başkalarına iş ve aş sağlayan insanın hem dünyası hem de Ahireti için en isabetli (yararlı) işi (yatırımı)yapmış olur.

Dünyadaki işler ve nimetler ve ahiretin imtihan  araçları olup, dünyasını insanlık hayrına mamur etmiyenin ahiretinin mamur olmayacağı inancı vardır.

“İki Günü aynı olan zarardadır.” “Allah katında şerefliniz işinizde en iyi olanınızdır.” Mealindeki ayet ve hadisler ile müslüman çalışmayı ibadetleştirmiştir.

İnsana verilen sorumlulukların başlıca ve en önemlisi “ kabiliyeti “ paralelinde meslek seçmesi, meslek ve kabiliyetine uygun görevin verilmesidir. Yani doğru   işe doğru insan kuralıdır. Bu kural insanın Başarı şansını artırır.

     Başlıca İş Alanları (İş Hayatı)

-    Ticaret çok geniş bir alanı kapsar

-    Ziraat ,(Tarım ve Hayvancılık)

-    Esnaf ve sanatkar dünyası

-    Hizmet Alanı

-    Üretim Ve Sanayı

Her alanın ortak, özel ve genel ilkeleri, sorumluluk ve gereksinimleri vardır.

Başlıca;

-    İşin yapılmasın da yöntem ve organizasyon

-    İşin planlama, metot ve teknikleri

-    İşin ticari, hukuki, iktisadi,ahlaki kuralları

-    İş hayatın da tarafların birbirine karşıdan sorumlulukları

-    İşin söz konusu olan zaman için de imal ve teslimi

-    İş çevresinin sağlık ve güvenlik koşullarına uygunluğu

-    İşin üretimin de kullanılan alet ve techızat seçimi

-    İş de kullanılan alet ve techizatın bakım ve korunması

-    İş de kullanılan ana ve yardımcı malzemler

-    Ürün ve hizmetin verimlilik ve kalite seviyesi

-    Mamul ve hizmetin optimum kar ve ödeme ile pazarlanması

            İş Hayatının Başlıca İlkeleri

1.  Kişisel Dürüstlük

a)  İnsani / Ahlaki değerlere riayet eder.

b)  Dürüstlük ve ahlaki değerleri en yüce erdem olarak kabul eder.

c)  Vicdan hürriyetine saygılıdır. Başkalarının hakkını yemez.

d) Müşteri memnuniyetini kendi menfaati gibi korur.

e)  Sözü namustur, sözlü ve yazılı taahhütlere sadıktır.

f)  Tüketimde ne israf yapar,nede cimrilik yapar. Tasarrufa önem verir.

g)  Gelenek ve göreneklerimize saygılıdır.

2.  İş ve Üretim İlkeleri

a)  İşin gerekliliğini yerine getirir.

b)  Hizmet ve üretim kalitesinde yapar

c)  Eğitim teknoloji,yeniliklere açıktır.

d) Doğru beyanda bulunur ve doğru sözlüdür.

e)  Haksız kazançtan kaçınır. Haram ve helal ölçülerine riayet eder.

f)  Spekülasyon ve karaborsacılıktan kaçınır.

h)  Servetini toplum zararına değil yararına kullanır.

        i)  Malının kalitesini, miktarını doğru tanıtır ve zamanında teslim eder.

3) Devletle Olan İlşkileri

a)  Kanunlara karşı saygılıdır.

b)  Vergisini ortağı olduğunu bildiği devletten kaçırmaz ve zamanında öder.

c)  Devletin ayrılmaz bütünlüğü ilkesine bağlıdır.

d) Devlete karşı tüm sorumluluklarını yerine getirir.

e)  Çevre ve doğayı korumaya özen gösterir.

4)  Çalışanlarına Karşı Sorumluluk

a)  Adil ücreti verir ve zamanında öder.

b)  Sosyal hakları yerine getirir.

c)  Eğitime önem verir.

d) Din, ırk, cinsiyet ayrımı yapmaz.

Çalışanın İşverene Karşı Sorumlulukları

a)  İşe vaktinde gelir

b)  İş sırasındaki boşa geçen zamanı asgaridir.

c)  Aldığının karşılığını azami derecede vermeye çalışır

d) Yaptığı işi düzgün ve kalitesinde yapar.

e)  Çalıştığı tezgah ve teçhizata azami ihtimamı gösterir.

f)  Çalışanlar ve amirlerine karşı  uyumlu ve saygılıdır.

g)  Hammadde ve işletme giderlerinde azami tasarrufludur.

h)  Sağlık ve emniyet tedbirlerine azami riayet eder                   

i)   Yeniliklere ve eğitime, gelişmeye yatkındır.          

j)   Aldığı ücret ve gelir için şükretmesini bilir.                                            

Sonuç Olarak:

İnsan yaratılışında kendine verilen vasıf ve sorumluluklarla akıl ve bilgi ile müccehhez olarak, tecrübesini de kullanarak yaptığı işin ve mesleğinin kendisine ve topluma yararlı olacağına, bütün bu yaptıklarının ibadet kabul edileceğine inançla alınan başarı kaçınılmazdır.

Çalışmak; insan için rahatlık ve cemiyet için huzur kaynağıdır.
çalışmak, cehaletten kurtulmak
 “ilim” yolunda mesafe almak en büyük hedef olmalıdır.

Kısaca çalışma;  medeniyet kurmanın
(muasır medeniyetler seviyesine çıkmanın)
 yolu olarak bilinmelidir.