Allah dünyayı yaratırken her santimetresine, her yanına güzellikler verdi. Azerbaycan bu güzelliğin bol olduğu ve yüzyıllardır başına bela olan ülkelerden biri!

Doğrudur, Allah bu ülkeye pek çok güzellik ve zenginlik vermiş olsa da, aynı zamanda en büyük şeytan olan Ermenistan gibi bir felaket de vermiştir.

 Antik çağlardan beri Ateş Ülkesi'nin başına pek çok sorun geldi. Tarihe baktığımızda bunu açıkça görebiliriz. Fazla ileri gitmeye gerek yok, kısaca 20. yüzyılın başlarını hatırlamak yeterli.

Böylece Kasım-Aralık 1988'de Ermenistan'da Azerbaycanlıların yaşadığı köylerin nüfusunun baskı altına alınması, köylere yiyecek gönderilememesi, elektrik hatlarının kesilmesi ve silahlı baskınlar sonucunda Ermenistan'ı terk eden aileler öldürülmüştür. Yollarda soyuldular, malları yağmalandı ve öldürüldüler. Soykırım Ermenistan'daki ulusal suçların çoğu, Azerbaycan halkının yerleşim yerlerini terk etmeye zorlanması sırasında meydana geldi. 

 Bu gelecek şeylerin sadece başlangıcıydı.

 Daha sonra 1988-1989 yıllarında Ermenistan'ın farklı şehir ve bölgelerinde yaşayan Azeriler de aynı akıbete uğradı.  Ermenistan'da yaşayan 250.000'den fazla Azerbaycanlı, tarihi topraklarından zorla sürüldü, 216'sı vahşice katledildi, 1154'ü de yaralandı. Hayatlarını Ermeni şiddetinden kurtarmak için Azerbaycan'a sığınmak zorunda kaldılar.

 Azerbaycanlılar 1988 yılına kadar Ermenistan da yoğun bir şekilde yaşadılar. Ancak Dağlık Karabağ topraklarında yaşayan Ermenilerden farklı olarak Sovyet yetkilileri, Azerbaycanlıların yaşadığı bölgelere Ermenistan SSC içerisinde özerk statü vermedi.

 13 Şubat 1988'de Ermenilerin Karabağ meselesine ilişkin ilk gösterisi merkez şehir Hankendi'de (o zamanki Stepanakert) düzenlendi. 16 Şubat'tan 2 Mart'a kadar DQMV'de çeşitli mitingler düzenlendi.  20 Şubat'ta, DQMV Halk Vekilleri Konseyi'nin Ermeni asıllı milletvekilleri, eyaletin Ermeni SSC'ye katılması önerisi lehinde oy kullandı (Azerbaycan ve diğer milletlerden milletvekilleri toplantıya katılmadı). 21 Şubat'ta Sovyetler Birliği Komünist Partisi Merkez Komitesi "Dağlık Karabağ olaylarına ilişkin" bir karar yayınladı ve bu belgede İl Konseyinin kararı "milliyetçi unsurların kışkırttığı" bir eylem olarak adlandırıldı.  Ancak 22 Şubat'ta Hankendi-Ağdam karayolu üzerindeki Askaran yerleşimi yakınlarında Ermeniler, DQMV Halk Vekilleri Konseyi'nin yukarıda belirtilen kararını protesto eden barışçıl Azerbaycanlı göstericilere ateş açtı. Bunun sonucunda iki Azerbaycanlı genç şehit oldu. Mart ayı başında Dağlık Karabağ'ı Ermenistan'a bağlamayı amaçlayan "Karabağ" örgütü hiçbir engel olmadan Erivan'da, "Krunk" örgütü ise Hankendi'de faaliyetlerine başladı.

20 Ocak 1990'da SSCB birliklerinin Bakü'ye girişi ve Kanlı Ocak trajedisinden sonra Kremlin ve bizzat Devlet Başkanı Mihail Gorbaçov'un itibarı zedelendi. Bakü'den sonra Sovyet birlikleri Neftçala ve Lenkeran'da sivilleri öldürdü. Ocak olaylarında ülke genelinde toplam 150 kişi öldürüldü.  20 Ocak trajedisi, Azerbaycan halkının SSCB'ye karşı tutumunun tamamen değişmesinde ve ulusal bağımsızlık fikirlerinin gerçekleşmesinde önemli rol oynadı. 

25 Şubat 1992'yi 26 Şubat'a bağlayan gece Ermenistan, Hocalı'daki Azeri nüfusa karşı soykırım gerçekleştirdi.  Sonuç olarak 106'sı kadın ve 63'ü çocuk olmak üzere 613 sivil öldürüldü. 

Ermenistan'ın saldırganlığı sonucunda 1 milyondan fazla Azerbaycanlı mülteci ülke içinde yerinden edilmiş, 20 binden fazla Azerbaycanlı askeri katliamlarda şehit edilmiş, 50 binden fazla kişi sakat kalmıştır.

 Birinci Karabağ Savaşı sonucunda (1 Aralık 2020 itibarıyla) esir ve rehin olduğu tespit edilen 872 kişi dahil olmak üzere kaybolan 71'i çocuk, 267'si kadın ve 326 yaşlı olmak üzere 3890 Azerbaycanlının akıbeti ise bilinmiyor.

1988-1993 yıllarında Karabağ'da toplam 900 yerleşim yeri, 150 bin ev, 7 bin kamu binası, 693 okul, 855 anaokulu, 695 sağlık kurumu, 927 kütüphane, 44 tapınak, 9 cami, 473 tarihi eser, saray ve müze inşa edildi. 40 bin müze sergisi, 6 bin sanayi ve tarım işletmesi, 160 köprü ve diğer altyapı tesisleri yıkıldı.

Ermenistan bu trajediyi Azerbaycan halkının başına getirdiğinde dünya "aptal, sağır, kör" oyununu oynamaya devam etti.

Sonunda Allah'ın rahmeti bu millete geldi ve talihleri ​​değişti. 9 Eylül 2020'de Azerbaycan halkı büyük bir zafere girdi.  Bu Zaferin çok can aldığı ve kan döktüğü doğrudur ama hiçbir zafer kansız değildir. Millet ata topraklarına geri döndü. Bu yolda pek çok evlât hayatını kaybederek Şehitlik mertebelerine yükseldi.

 2020 yılından bu yana Kafkasya'da Azerbaycan adına bir güneş doğdu.  Azerbaycan bu milleti dünyaya öğretti!  Bu ismi duyan herkes ayağa kalkmalı!

 Sen her zaman zirvedesin, Ateşler Ülkesi, Yiğitler Ülkesi