Bugünlerde hepimizin aklında ki tek düşünce ‘’Acaba gelecek nasıl olacak? ‘’

Bir yandan günlük ihtiyaçlarımızı bu zor şartlar altında karşılamaya çalışırken bir yandan da sağlıkla hayatta kalmaya çalışıyoruz. Ekonomimiz çok zor şartlar altında. Ailesinin her türlü ihtiyaçlarını karşılamak zorunda olan aile bireyi için bu çok daha zor.

Dünyadaki büyük devletlerin şimdiye kadar sürdürdükleri ekonomi politikaları insanların tüketimi üzerine kurulmuştu, insanlar tüketecek bu büyük devletler kazanacaktı, kazandılarda. Ama insanların tüketmesi için ülkelerin üretim ekonomileri iyi durumda olmalıydı. Ekonomisi iyi olmayan ülkelerdeki yaşayan insanların üretmeden aşırı tüketimi, üreten ülkelerin ekonomilerini canlandırmaya, zaten iyi durumda olan bu ülkeleri daha da iyi duruma getirmeye yol açtı. Bu durumda geride olan üretmeyen sürekli tüketen ülkeler banka kredileri ile yaşamak zorunda kaldılar.

Dünya nüfusu hızla artarken ülkeler arası serbest piyasa ekonomileri dahi artık bütün ülkelerin geçimlerini sürdürebilmelerini zor hale getirdiği zamanımızda, ileri ülkelerin ekonomilerini de sıkıntıya sokup, büyük olma heveslerini  kursaklarında bırakmaya başladı..

Dünyamızın bugün bu durumda olmasının en büyük sebebi  budur..Dünya nüfusunun çok fazla olduğu ve artık dünyanın bu kadar insanı idare edemeyeceği sıklıkla dile getirilmeye ve bu yüzden ‘’sekiz buçuk milyar insanın 500 milyona düşürme’’ yaygaralarına başlandı.

 Hani bizde bir laf vardır ‘’Eceli gelen köpek cami duvarına işer’’.Bu virüsün laboratuvarlarda üretildiği bilinen bir gerçek. Bu virüs olayıyla  tüm dünyada ölümler artarken birçok insanın da bu virüse maruz kalması çok kötü ve çok üzücü..

Gelelim bizim ülkemize. Biz bu durumda bundan sonra ne yapmalıyız..İşi neresinden ele almalıyız. Söylemesi kolay ama yapması bu durumda oldukça zor olan sakinliğimizi, elimizdeki en değerli varlıklarımız olan altınçağ zamanı çocuklarımız yüzünden korumaya çalışmalıyız. Korumak zorundayız.Ülke ekonomisi için devletimiz zaten elinden geleni yapacaktır, yapmak zorundadır yoksa devamlılığını sağlayamayız.

Çocuklarımıza gelince, birinci plânda çocuklarımızın ruh sağlığını korurken beraberinde onların eğitimlerini de çok dikkate almalıyız. Eğer onları eğitemezsek bilgili üstün insanlar yapamazsak bir geleceğimiz olamaz. Ülkemizde her daldan, her sınıftan her bilim dalında oldukça kaliteli bilgi içeren çok sayıda kitaplar var. Üstelik bu kitaplar video çözümlü. Ülkesini seven çok değerli bilgili öğretmenlerimiz var. Evlerimizi virüs yüzünden kasvetli bir hale getirmek tense, her ailede gelecek için sabırla çözümler üretmeliyiz. Buna mecburuz çünkü güçlü olmak zorundayız. Unutmayalım ki bu ülke çocuk yaşta savaşan çocuklar sayesinde bugünlere, bizlere geldi. Bizi büyütenlerin zamanında da hepimiz evlerdeydik.Hiç şikayet etmezdik.Okullarımıza gider derslerimizi yapardık. Zamanında yatar zamanında kalkardık. Hiçbir büyüğümüz bizleri kendi sıkıntıları ile boğmazdı.

Biz büyüklere gelince, bugünlerde evlerde olan çocuklarımızın ellerindeki cep telefonları ya da bilgisayarları ile saatlerce oynadıkları bu oyunların beyinlerini süngerleştirdiğinide artık biliyoruz. Cep telefonları ile girilen yataklarda wi-fi ile yayılan dalgaların düzensiz uykular yarattığını, bağışıklık sistemini çökerttiğini de biliyoruz..Ne kadar kızarlarsa kızsınlar ne bizler ne de gençler,ne de çocuklarımız yatak odalarımıza telefonları sokmamalıyız. Biliyoruz ki uyku çocuklarımızın sağlıklı olabilmesi için en gerekli şey. Fırlatılan uydularla daha güçlü oyunlar plânladıkları, bağışıklık sistemlerini bozmaya çalıştıkları bir gerçek. Ölen ölür kalan sağlar dünyayı daha güzel yapacak plânlarına alet olmayalım, bu oyunlara gelmeyelim. Artık hem kendimizi hem çocuklarımızı bütün bu tehlikelerden korumaya, değişmeye, yok olmamak için kendimizi ve ülkemizi bilim alanında ileriye nasıl taşıyabiliriz, düşünmeye başlayalım..Corona sonrası, bilginin güç olacağı yeni dünyada herşeyi bildiğini sanan aslında hiçbir şey bilmeyen sıradan (çocuklar/gençler) insanlar olarak mı, yoksa seçilmiş üstün insanlar mı olacağız? İyi düşünelim. Çok geç olmadan..