"Ne yana dönseniz bütün yönler Allah'ındır;
doğu - batı Allah'ındır."

buyurmuşsa ayetinde;

 Yine incil'de:

"Sözünüzü inandırmak için
göğe yemin etmeyin, yere de.

 Çünkü gök, yer Allah ındır; 
kendi başınıza dahi yemin etmeyin ;
saçınızın tek teli O nun izni olmadan beyazlamaz.
Sözünüz evet ya da hayır olsun. "

 yazılmışsa,

Tek'likteki çokluk,
yanısamann koynudur.

Yol, tek olunca,
doğru' su muhal olur mu?

Başka yol yok ki varlık ve insanlık için yürünebilsin.
Bu yüzden hak dışılığa zulüm denmiş. Hak ta iğva seçkisi yani.

Bütün sürçmeler, sapmalar, zulümler...
 hepsi o tek_doğru yolun içinde yaşanmakta.

Dolayım,
 niyette olmasa, koşulların sonsuz yüzü kapan olurdu.

Tek olan yolda "eğrilikler"
 yola değil yolcuya;
belki 
yolcunun kabuk bedeni gibi koşullara hamledilmeli.

"...Sümme ileyhî turceun/ O ndan gelirken ,O na dönecekken.."

ortada mı çoklaşıyor yollar,
yolcularla birlikte.

"Nominal" dedikleri
illüzyon;
çölün serapları
olmalı.

Kim çakılı kalır  akan nehirde?!

Devran ,an'ların toplamı; devran bize uzak. Yalnız an' da varız; ötesi 
an'a  belki nîmete / lûtfa tuzak.

 Derken, "urvatul vuska" ya varırız.

Tutamak ihtiyacı.
Elimizle kavrayıp, zihnimizde yer tutması için.

Sendelemek, düşmek ;
dengenin, adaletin
bozulması.
Yine kalkmak ve ilerlemek için illa adalet.

İler(ler)ken dengedeyiz;
durduğumuzda mı düşeceğiz?

Kıyamımız en itibarlı duruşumuz dur.
Salât ın (s l t : pişen et, beden)
yerden/secdeden,
kıyama ideale "yolculuğu".
Her rek'atta/ seferinde
yenilenen idrak.
Selât,  idrak arayışının temerini/ritüeli
ki zaman demetlerinde
yinelenir.

Dağlar, oturmuş
teheccüt yeryüzünü sabitlenmiş 
bağrında fokurdayan/ vesveseye gem olmak için.

Secde, düşen kurumuşsa da olsa tohumu sarmak,
onda olmak için.

Selâm;
vakitte, uğraşta, derz;
sağlam duvarın /birliğin evini yapmak için.

Çatı ise  kıyam ile idrak.

Hepsi ne varsa yine an'da "mahkûm".

An'dan dışarısına
meyil 
esaret, yanılsama; 
an'da hoşnutluk yeni bir dünya.

 "Allah'ın kopmayan ipi."

İp, indirilisimize gönderme.
Kapacak , çürük olanı kesret, nicelerle zihnimizde, an'ların dışında 
demet demet.

Her biri, öncesiyle sonrasıyla sağlam gibi görülür.
 " Keşke" veya
"Ah!" yitikliğiyle.
Kopmayan ip;
an'daki ilmik.
idrakin bitimsiz aşaması.

Tutunup yukarıya seğirtmenin çözümlemesi,
yine idrak, yine kıyam.

Okunası' ndaki
tüm meram.