“1962 Mayıs ayının 20’si benim hayatımın unutulmaz günlerinden biridir. O gün Peşmerge saflarına katılmış, bir savaşçı olmuştum. Hayatımın sonuna kadar böyle kalmayı arzu ediyorum” diyordu kitabında Mesud Barzani. Mesud Barzani’nin kaleme aldığı “Barzani ve Kürt Ulusal Özgürlük Hareketi 1-2” kitaplarında yer alan olaylar ve duygu aktarımları, Ortadoğu ile birlikte dünyayı da çok iyi anlamanızı sağlıyor.

 1960’lı yıllar Ortadoğu ve dünya kadar Kürtleri de etkilemiş ve önemli hareketlenmelere sebep olmuştu. Aslına bakarsanız Ortadoğu şimdiye kadar acı veya tatlı 1960’lı yılların ekmeğini yiyor. O dönem yaşanan isyanlar, savaşlar, ihtilaller, anlaşmalar günümüze kadar devam eden başlıkların tohumları niteliğinde. Mesud Barzani sözünü ettiğim kitaplarında tarihsel önemli gelişmelere ve olaylara yer vermekle birlikte şu önemli özeti ön plana çıkarıyor; 

“Zulümler eşliğinde devam eden yok saymalar var olma isteğimizi bitirmedi tam tersine daha da körükledi. Kürtlerin verdiği mücadelede can kayıplarımız olsa da yolumuzdan dönmedik. Var olma mücadelemizi verirken bazen içerden bazen de dışardan büyük hançerler yedik. Bu hançerler iyileri ve kötüleri ayırt etmemizi sağlarken diğer taraftan da ibret almamızı ve kendi stratejilerimi kullanarak ilerlememizin yolunu açtı...” 

Barzani’nin benim için en önemli öğretisi de şu old: Çekiç vuracağı çivinin yerini bilir… Yine aynı kitaplarda hayal kırıklığı içinde Sovyetler Birliği’ne ve İngiltere’ye sık sık değiniyor Mesud Barzani. “Sovyet liderleri, Irak rejiminin aralarında inanç bağı olan Irak komünistlerine karşı işledikleri cinayetleri ve vahşi katliamları bildikleri halde rejime silah yardımında bulunuyorlardı. Bütün doğu ve batı kitle iletişim araçları gibi Moskova radyosu da savaşı görmezden geliyordu. Yaşadığımız mezalimin dış dünyaya duyurulmasının önü tamamen tıkanmıştı. İngiliz hükümeti de bizi bombalayan Hooker Hunter savaş uçaklarını satarak Irak rejimine büyük yardımda bulundu.

 İspanya da Irak’a Napalm bombaları sattı. Pakistan da 20.000 roket ve 50.000 dağ bataryaları mermisi gönderdi Irak’a” diyen Mesud Barzani anımsadığı ve anımsattığı geçmiş tecrübeleri üzerinden 16 Mayıs 2000 yılında Kürtlere ve Ortadoğu insanına şu tavsiyede bulundu: “Geçmişteki felaketleri yeniden yaşamamak, güvenli ve mutlu bir gelecek kurmak için geçmişin olaylarından ibret almamız gerektiğine inanıyorum…” 

Kürtlerin Kadim Başkanı Mesud Barzani’nin paylaştığı tüm kitaplarına, cümlelerine, yaşanmışlıklarına rağmen coğrafyanın “Squid Game”leri yüzyıllardır hiç bitmedi ve öyle görünüyor ki hiç bitmeyecek. Günümüz Ortadoğu tablosuna baktığımızda ders alınan ve değişen bir şey olmadığını net bir şekilde görüyoruz. Ne geçmişten ne de günümüzden ibret almayan Ortadoğu insanı-yönetimleri-oluşumları Squid Game’lere katılmaya/kanmaya devam ediyor. 

Söz konusu “geçmişten ibretler çıkarmak” olunca aklımıza Türkiye de gelmeli elbette. Darbeler, çatışmalar, göçler, ekonomik çıkmazlar, entrikalar döngüsünden kurtulmak ve birlikte yol almak adına inşasına başlanan “Türkiye Yüzyılı” yavaş yavaş şekillense de henüz büyük bir kesim haklı olarak olayı tam kavrayamadı. Evet Türkiye Yüzyılını konuşuyoruz fakat bunun ara katmanları bilinmiyor. Ne ve nasıl soruları eşliğinde ülke ilerleyemiyor çünkü bu yolu sağlamlaştırmak adına ellerde tutulan çekiçler çoğu zaman havada kalıyor. Biliyorum ki çok büyük bir kesim Türkiye Yüzyılı’nı destekliyor ve olması için destek vermek istiyor fakat mevzu tam anlatılamadığı/somut verilerle gözler önüne serilemediği için yanlış anlaşılmaktan ve hata yapmaktan korkuyor. 

Halbuki öyle net anlatılmalı ki bu süreç, herkes kendini orada konumlandırmalı ve sorumlu hissetmeli. 

Misal benim Türkiye Yüzyılı’nda sorumluluk adına kendimi konumlandırdığım nokta tam da Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın yanı başı… Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın yanı başındayım ve elindeki “Türkiye Yüzyılı Tohumunu” çabamla, varlığımla, duamla birlikte toprağa ekeceğimizi çok iyi biliyorum ve buna inancım sonsuz… Bensiz olmaz. 

Türkiye Yüzyılı’na benim gibi inananlara ve bu süreçten sorunsuz geçmek isteyenlere bir tavsiyem var; çekiç vuracağı çivinin yerini iyi bilir bu nedenle kalbinizin sesini dinleyerek sağduyu-empati-adalet ve geçmişten ibret alarak evlatlarınıza huzurlu bir hayat bırakma kıblesiyle çekicinize yön verin…