Vahşi kapitalizmin zirve yaptığı son 10-15 yılda “liderlik” kavramının gerçek anlamını tüm dünya unutmuştu, ta ki pandemi acısı ile yüzleşene kadar...

Pandemi ile tüm dengeler iyice silkelendi ve öyle görünüyor ki daha da silkelenecek!

Çünkü pandemi, dünya devlerinin yerlere serilen karizmasıyla birlikte “insana vermediği değeri” de gösterdi. Su yüzüne çıkan gerçekler karşısında hükümetlere, siyasi liderlere, politikalara, kurumlara olan inançlarını sorgulamaya başladı insanoğlu...Bu sorgulamalar sonrasında da sokaklara ve sosyal mecraya yansıyan isyanları gördük! Yakılıp yıkılan sokakları gördük! Bu kadar mı, bitti mi derseniz “hayır bu kadar değil hatta daha şiddetli savaşlara ve kaoslara hazır olmalı dünya bilhassa da Ortadoğu” derim...

Bilhassa Ortadoğu dedim çünkü uzun zamandır çekişmelerin ve çatışmaların devam ettiği bu topraklar çoğu ülkenin hayalindeki hakimiyet hırsıyla daha da kaynayacak...

Evet bunca olumsuz yansıma içinde güzel bir gelişme de var aslında. Onlarca yıldır ruhu iyice dolan ve pandemi ile taşıp patlayan  insanoğlu bundan böyle “azmi, enerjisi, üretimi, strateji bilgisi, fikri ve zikri” ile kendini ispatlama şansına sahip artık...
 

Yani cevherlerini keşfeden, doğru işleyen, gelişime açık olan ve takım ruhunu benimseyen bireylerin asrı başladı...Haydi Bismillah...
 

Bunca vizyon dolu cümleden sonra hepimizin aklında “liderlik” kavramı belirmiştir diye tahmin ediyorum... Çünkü “human age” ile artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak ve lider ruhlu insanlar öne çıkacak her alanda!
Mektepli olmanız gerekecek fakat yetmeyecek! Eskinin klişe inancı “diplomam varsa işim hazır” tarumar oldu, haberiniz olsun gençler!
Ki bu konudaki ciddi rahatsızlıkları bürokraside, sivil hayatta ve siyasette uzun zamandır görmeye başladık... Üniversiteyi bitirmiş olmasına rağmen üretemeyen, konuşamayan, yazamayan, günceli yakalayamayan, gelişemeyen, anlamayan, anlatamayan “koltuk işgalcilerinin” devri bitti “human age” başladı...

İnsan asrı ile birlikte lider ruhlu bireyler ön plana çıkacak. Lider dediysem herkese her şeye hükmetmeye çalışan bir liderlikten söz etmiyorum! Bahsettiğim liderlik; takım ruhunu bilen bir felsefe...

Yani herkesin kendine ait yetenek alanını bileceği, alanı dışında kalan yerde takım arkadaşının kapısını çalacağı, günceli yakalamak adına gelişimini açık tutacağı, takım ruhuyla hareket eden bir liderlikten söz ediyorum... Aristokrat duruşla ve hitabetiyle değil toplumu dinleyen, anlayan, doğru analiz eden, yüreklere dokunan cümleleri yaşayıp zikreden liderler...
Hep ben tek ben değil, güven ve sadakat duygusunu barındıran biz kavramıyla hareket edecek liderler...

Evet önümüzdeki asır “insan asrı” olacak bu sebepten gündemi ben değil biz olmayı benimseyen, güçlü, yenilikçi, üretken bireyler belirleyecek.