2001'deki krizde 4 bin gazeteci işsiz kalmıştı. Ardından artçı depremler değişik dönemlerde  devam etti. Bugünse elimiz yüreğimizde, medyadaki depremin az hasarla geçmesini  diliyoruz. Gazeteler- televizyonlar kapanıyor. Gazeteciler işsiz, toplum dilsiz kalıyor.  7.2 milyona kadar çıkan  toplam tiraj 1.7 milyona kadar gerilerken, tiraj raporları  hiç  ümit vafetmiyor.So 5 yılda tiraj kaybı yüzde 42.

Uzun zamandır otobüste, vapurda, metroda elinde gazete okuyan bir insana rastlamak mümkün değıl. Arada 1-2 tane kitap okuyan genci görmek yüreğimize su serpiyor o kadar...
 

Eskiden gazete okunurlugunu  ölçmek için  yaptığımız  anketlerde, "Gazete okumama" bahanesi olarak fiyat faktöründen  sozedilirdi. Ekmek fiyatları ve şehir içi otobüs biletleriyle karşılaştırmalar  yapılırdı. Şimdi  öyle bir bahane de kalmadı. Gazete fiyatları her ikisinden de ucuz. Gazeteyi sigara fiyatlarıyla karşılaştırırsanız; bir paket sigara fiyatına 15-20  gazete alırsınız. 2 paket sigarayla bir aylık gazeteniz karşılanır. Hani, "sudan ucuz" dersiniz ya. Gercekden de sudan da ucuz.

200 GAZETE-TV KAPANDI

Geçtiğimiz hafta Aydın Buyuksehir Gazeteciler Cemiyetinin ev sahipliğinde  toplanan Türkiye Gazeteciler Konfederasyonu Başkanlar Kurulunun sonuç bildirgesinde; medyanın birçok sorunu ve çözüm önerileri sıralanırken önemli  bir tesbit de dile getirildi..Son bir yılda  200 gazete ve televizyonun kapandığı  ifade edildi. Tabii işsiz kalan gazeteci sayısını sorup araştırmaya yürek ister. Duyduğunuz  rakamlara nasıl dayanırsınız  bilemem.

Bunlar daha küçük kıyamet. Hele şu meşhur yargı  paketinde icra- iflas ilanları konuşu buzdolabından bir çıkarsa ve de uygulamaya geçerse işte o zaman büyük kıyamet kopacak ki Allah korusun !
 

Medyada yaprak dökümünün devam etmemesi için devletin şefkatli  ellerine ihtiyaç var.Tedbirde geçikilmesi, "İdamdan sonra gelen af" hükmünde  olacak...