Size İskoçya’da öğrendiğim bir çocuk hikayesini anlatayım…

Çocuk kitaplarına oldum olası düşkünüm. Gittiğim her ülkede çocuk kısmına gelince aklımı kaybettiğim olmuştur. Ya saatlerimi ya da cüzdanımı bıraktığım da. Edinburgh her daim uğrak yerlerimden olacağını ilk ziyarette ele verince, çocuklara buranın yerel motiflerini öğretme hevesi sardı. Çocuk kitabı bakınırken, Kelpie çıktı karşıma… Albenisiyle kendine meftun eden beyaz bir at…Kitabın kapağı kitabı almazsanız küsecek kadar sahici bir hayal gücü ile çizilmişti. Öyle ya elimi attım. Kaybolur sandım. O kadar kuvvetli bir an.

Neydi bu Kelpie? Bir iskoç efsanesi! Kelpie, İskoç efsanesinin şekil değiştiren ‘su ruhudur!’ Korku filmi olma yolunda ilerleyen kitaba ilgim ve İskoçların çocuklarına okudukları gece kitabının stress ediciliği eşliğinde okumaya devam ediyordum. Her şey bahar renkliliğinde başlamıştı oysa gittikçe kararan bu hikaye nereye bağlanacaktı? Merak ediyor muydum?… Evet…. Bu kadar korkutucu bir kitabı kim şikayet etmez, merakım o yöndeydi:).. Kelpie neydi? Adı, İskoç Gaelikçe "cailpeach" veya "colpach" kelimelerinden türetilmiş olabilir, bu da sığır veya tay anlamına geliyormuş…

Kelpie'lerin genellikle bir at şeklinde nehirleri ve akarsuları dolaştığı söylenirmiş. Yani Loch — yani göllerinde sürekli bir canavar var bunların…Hatırlarsınız bizdeki Van Gölü Canavar’ının atası buralı. Loch Ness Canavarı…. Akarsu ve göllerine girilmesin diye yapmayacakları, bunları pazarlamak için atmayacakları takla yok! Neyse bizim Kelpie’ye dönelim…

Artık o tatlı küçük at beni ırgalamaz olmuştu, ben Kelpie merakındaydım. Kelpiler, kötü niyetli ruhlardı! Kelpie, nehir kenarında uysal bir midilli olarak görünebilir. Özellikle çocuklar için çekici olabilirler.  Ancak dikkatli olmalılar, çünkü bir kez sırtına bindiklerinde, yapışkan sihirli derisi onların inmesine izin vermeyecekti!. Bu şekilde tuzaklanan bir kez, kelpie çocuğu nehre sürükleyecek ve sonra onu yiyecekti. Bu su atları aynı zamanda insan formunda da görünebilirler.

Genç erkekleri ölümlerine çekmeyi umarak güzel bir genç kadın olarak ortaya çıkabilirler. Veya nehir kenarında pusuda bekleyen kıllı bir insan formunu alabilirler, beklenmedik yolculara çıkıp onları kavrayarak öldürmeye hazırdı. Kelpie'ler aynı zamanda yolcuyu suya gömmek için bir sel çağırmak için sihirli güçlerini de kullanabiliyorlardı. Bir kelpie'nin kuyruğunun suya giriş sesinin gök gürültüsüne benzediği söyleniyordu. Ve bir nehir kenarından geçiyorsanız ve doğaüstü bir inleme veya uluma duyarsanız, dikkat etmeliydiniz; yaklaşan bir fırtınayı işaret eden bir kelpie olabilirdi…

Yahu keyifim içine edildi! Neden böyle bir çocuk masalı olurdu ki!? Almadım kitabı. Sinirimi de bozdu sabah sabah! Sonra Market alanından çıktım yukarı Royal Mile’de ilerliyorum, aklıma geldi. ‘Buldum!’ dedim… *Çocukları göl ve nehirlerde boğularak ölmesinin önüne geçmek için…*Onların her iyi görünen şeye inanıp ailelerinden uzaklaşmamalarını öğretmek için… Büyüklere de..

Bazen bizi içine çeken şeyler günün sonunda felaketimizi getiren şeyler olabiliyor. Cennete giden yol cehenneme ‘iyi niyet’ taşları ile gidebiliyor…

Bizim ‘Keller’ ile bu ‘Kelpieler’ arasında çok yakın bir ilişki vardı! Seçim vaadleri ile kandırılmış halka benzettim. Bizdeki keller ve fodullar insanları gölün derinliklerine oyları ile çekiyorlardı. Sonra boğuyorlardı. Geri döndüm ve kitabı aldım. Eve getirdiğimde beklenen oldu. Ayliz önce ‘tatlış bir unicorn’ kitabı sandı ve sonra okudukça bozuldu, korktu ama okumaya devam etti ve ağladı. :((. Sonra birlikte ana fikri tartıştık. Ee rahatladı. Sayfaları kopartmayı istediği kısmı almayı teklif etti.

Kitap yırtmak bizim ev anayasasında yok. Red edildi..:))) içimden mırıldandım; Bu yaşta bunu öğrenmesi iyi! Yoksa anasına benzer; Ya da anayasasını bilmeyenlere… Neyse tren geldi.. Gitmek şart!